Ringa veðrið órógvar flogferðsluna í dag. Atlantsflog boðar frá, at orsakað av ringum floglíkindum í kvøld verða hesar broytingar í flogferðsluni: RC459 úr Keypmannahavn kl. 19:00, ið væntaðist í Vágum
millum Føroyar og Spania á hásumri, leggur hann afturat. Fjórði ársfjórðingur er vanliga lakur, og veðrið hevur longu darvað ferðsluni nógv í oktober og november, men felagið hevur vónir um, at úrslitið
viku. Felagið hevði ávísar serstakar útreiðslur í 2007, til dømis í sambandi við einskiljingina. Veðrið órógvaði eisini flúgvingina nógv í fjør – serliga seinna hálvár. Útreiðslurnar í tí sambandi vuksu
vatnflúgvara, hava vit tvey element at hugsa um, og sum skulu vera í lagi fyri at flúgvast kann: veðrið og alduna. So uttan at hava kannað tað út í æsir má eg fyribils siga, at mær dámar betri at hava
Hóast veðrið er avbera ringt, og veðurtíðindini eru uppaftur verri, bæði væntar og vóna tey á Atlantsflogi, at fáa allar útisetarnar heim til Føroya. Tað sigur Rasmus Niclasen, ferðslusamskipari hjá A
Seinkingar eru í flogferðsluni í dag. Orsøkin er ikki veðrið, men tøkniligir trupulleikar, sigur flogfelagið. Tí eru hesar broytingar í flúgvingini í dag: RC470 úr Vágum til Billund, ið skal fara kl. 14:00
skuldi verið spældur. - Dysturin skuldi ongantíð verið spældur. Vit mugu gevast at spæla í slíkum veðrið. Tað verður bara verri sum tíðin gongur, sigur Atli Gregersen í útvarpssending hjá Kringvarpinum [...] kappingarárið endar fyrr á árinum, so vit sleppa undan at avgerandi dystirnir verða spældir í ringum veðrið. Dómari í dystinum í Gøtu var Dagfinn Forná, hann sigur við ÍtróttarSosialin, at hann umhugsaði at
leygarmorgunin. So vánaligt var veðrið, at fyrireikararnir gjørdu av at halda setanarhaldið inni í tjaldinum á keiini heldur enn úti. Tað er helst fyrstu ferð, at veðrið skikkar sær so illa, at neyðugt
undirvísingina. Tá verður gjørt nógv av at fara út at sigla við næmingunum. - So sigla vit so leingi sum veðrið er til tað – tað er: einaferð út í oktober mánað. - Eftir tað verður skipið lagt, seglini tikin niður
Fyri nøkrum árum síðan fór eg saman við útlendskum bókavørðum norður eftir Kalsoynni. Tíverri var veðrið ikki til vildar tann dagin. Vit sóu einki, tí mjørkin lá tjúkkur; men tað, sum vit hoyrdu var jarmandi