síggja, at samleikin hjá tjóðunum kring um heimin vinnur meira og meira á tilvildini – og ger munin, spyr Jóhan Mortensen, sum at enda vísir á, at uttan okkara tjóðareyðkenni og samleika menna vit okkum ongantíð

sum álíkaval ikki vóru avtalur, er tað í hesum døgum uttan iva mangur føroyingur úti um landið, sum spyr seg sjálvan, hvørt tað er rætt, so tætt upp undir løgtingsval og sum liður í einum valstríði, her

stovnur, sum sigur tað, fjøllmiðlarnir og fólk flest siga? Og hvør leggur tá nakað í kirkjuna? Hvør spyr tann, sum bara sigur tað sama? Kirkjuliga lóggávan er tryggleiki fyri biskupin. Tryggleiki mótvegis

tað sama bara leypa útí. - Tá Maria hevði megnað hetta, - hví kundi eg so ikki klárað tað sama?!, spyr Bjarni. Tað var nakað av vindi - høgætt, landnyrðingur eystan, kanska eini 6 til 8 metrar um sekundið

hyggja, men varnaðist einki. Hon hoyrdi skavið stóran part av náttina og fekk illa sovið. Um morgunin spyr hon húsfólkið, um tey hava hoyrt nakað. Nei, tað høvdu tey ikki. Hon spurdi, um tey áttu nakra kettu

Og uttan nakran snorksovandi tingformann íheilatikið. Og so var tað spart í hesi krepputíð. Jamen, spyr hin einfaldi veljarin: er einki mark fyri vanvirðingini av leiðara landsins ella er hann veruliga

áskoðaratalið kring Tórsvøll tann 17. juli í ár. – Hvussu nógv fólk hugdu at Manchester City á Tórsvølli, spyr hann og svarar síðan sjálvur. – 5.400 fólk! Føroyingar elska bretskan fótbólt, og tí eiga vit at heinta

verða betri tíðir aftur, og tað verða tað nokk, spurningurin er bara, hvussu langa tíð tað tekur. Mann spyr seg í dag, um tað tekur nakrar mánaðir, eitt ár, tvey ár ella kanska tíggju ár. Tað er tann brennandi

í Danmark. Teir koma ikki heimaftur, tí umstøðurnar eru ikki nógv góðar her. Mortan í Hamrabyrgdi spyr løgmann: -Hvat eru tað fyri ferðafólk vit vilja hava í framtíðini, krabbagoggur ella ríkar amerikanarar

skrivað til frama fyri kvinnur, sum ivast í, hvussu tær skulu fyrihalda seg til fosturtøku. (Onkur spyr helst hvat eg, ein maður, veit um tað at vera við barn - og kanska eitt barn, ein ikki ynskir. Tað