faldaranum Hvat eru Føroyar? Alment eru Føroyar "ein sjálvstýrandi tjóð í danska ríkinum" - hvat tað so enn er. Hvussu kann ein sjálvstýrandi tjóð vera í einum øðrum ríki? Men vit eru so ein partur av tí danska
spurningurin verður høvuðsevni á hvørjum einasta fundi. Spurningurin um, hvørt føroyingar eru ein tjóð við sjálvsavgerðarrætti, var annars snávingarsteinurin, tá samráðingarnar millum donsku stjórnina [...] fólkið gera av, at heimastýrislógin verður tikin av. Sostatt samtykkir Føroya fólk, at føroyingar eru tjóð við sjálvsavgerðarrætti, sigur Rúni Joensen, og leggur afturat, at tað torir ongin stjórn at seta
og allir undirsjóvartunlar, sum eru nevnd higartil, okkurt um 30, tíggju prosent í lønarhækking, tjóðleikhús, Landssjúkrahús uttan eykajáttanir, brennivín og mjólk fyri danskar prísir og so framvegis
búnan hjá Føroyum, og hjá tær, og tú umboðar alla tjóðina, og tað er ein fantastiskt kensla, tá tjóðsangurin verður spældur. Tað er næstan ein dreymur, sum eg havi ilt við at fata, nú tað kann standa
altjóða limaskapir, og at Føroyar taka eitt orduligt fet á sjálvstýrisleið og menning sum land og tjóð. Føroyar eru tí nú á einum vegamóti; eitt vegamóti sum má gagnnýtast, nú løtan er. Vel tí eitt umboð
níggju lættkeyptu spurningarnar, við undantak av ósakligu pástandunum um undirgrund og umsetingina av »tjóð«, vildi verið: »tí vit føroyingar av praktiskum og søguligum orsøkum ynskja tað í løtuni, men sjálvsagt
altjóða sniði, ið tónleikurin hevur. Onkursvegna roknar tú við, at tónleikurin hjá einari lítlari tjóð eigur at hava tjóðskaparlig eyðkenni. Útlendskir ummælarar leita, ið hvussu so er, eftir seríslendskum
hjálpt til við íblástri til føroyskar framleiðarar og framsýning av Føroyum sum matvøruframleiðandi tjóð og sum eitt ferðamál, sigur Siggert Patursson, sum er formaður í Bóndafelag Føroya. Ein listi av vinnarum
av røttum kundi rópa "grát, mítt elskaða land", er Suðurafrika eitt unikt og lýsandi dømi um eina tjóð, sum gjøgnum órættvísi, líðing, neyð, stríð og deyða hevur barst seg úr óndskaparinnar klóm og tíðliga
av røttum kundi rópa "grát, mítt elskaða land", er Suðurafrika eitt unikt og lýsandi dømi um eina tjóð, sum gjøgnum órættvísi, líðing, neyð, stríð og deyða hevur barst seg úr óndskaparinnar klóm og tíðliga
