støkum, og fólkið ið bera brek. Vit hava so nógv at læra og geva hvørjum øðr­um, og fáa eisini forstáilsi fyri hvørjum øðrum. Soleiðis skrivaði eg mill­um annað í eini blaðgrein til valið 2012: “Tá tey

Havstovuni umborð. - Ein slík skipan vil skapa betri samljóð millum Havstovuna og vinnuna, størri forstáilsi fyri sjónamiðunum hjá hvørjum øðrum og økja álitið á stovnsmetingar og ta ávirkan friðingar hava

Tað, sum er gjørt, kunnu vit ikki gera umaftur. Tað einasta, sum vit kunnu broyta, er okkara egna forstáilsi og okkara egna tulking. Vit skulu leita hagar, vit kunnu síggja tingini í einum nýggj­um ljósi

fyri tí ókenda, tí, sum fyrr var tabu og skomm. Og fordómar verða vend­ir til viðurkenning og for­stáilsi, hvørja ferð eitt nýtt menniskja letur skáps­hurð­arnar upp og traðkar út í tann veru­leikan, er [...] vit fáa andlit á, síggja tey spretta og brádliga standa í lívsins blóma. Tá venda fordómarnir til forstáilsi, og harvið eisini viðurkenning. Við at samtykkja hesar broytingar í hjúna­bands­lógini, koma vit

ynski eisini, at bæði fjølmiðlarnir og myndugleikarnir seta nógv størri fokus á og vísa størri forstáilsi fyri, hvussu virðismikil bókasøvn, bøkur og lesing er. Persónliga er tað ringt at ynskja sær meira

ynski eisini, at bæði fjølmiðlarnir og myndugleikarnir seta nógv størri fokus á og vísa størri forstáilsi fyri, hvussu virðismikil bøkasøvn, bøkur og lesing er. Persónliga er tað ringt at ynskja sær meira

mong onnur væntaðu, at fíggj­ar­mál­a­­ráð­harr­in her fór at taka frá­støðu, eins og biðja um for­stáilsi, og umbera tey mis­tøk sum hann hevði gjørt í fortíðini. Ístaðin fyri sat fíggj­ar­­málaráðharrin

ið virka í føroysku vinnuni. Eg haldi eisini, at hetta gav nøkur úrslit og førdi til eitt betri forstáilsi, og síðani er virkisøkið hjá Føroya Arbeiðsgevarafelag bara vaksið við árunum, sigur hann. Ein [...] sum er eitt »evigt og aktuelt evni« hjá vinnuni í øllum londum. Vit royna so at fáa eitt størri forstáilsi fyri, hvussu umráðandi tað er hjá okkara vinnulívi at hava neyðuga kappingarførið, og tað sama [...] er ikki nóg greitt, hvat ætlanin í veruleikanum er, sigur Bergur. – Arbeiðsgevarafelagið hevur forstáilsi fyri, at vinnan skal rinda eitt ávíst gjald fyri at sleppa at troyta eitt tilfeingi, sum alt Føroya

lætt at skifta til okkurt annað ljóðføri. Tað gevur onkursvegna eitt rættiliga gott harmoniskt forstáilsi, sigur Mattias. Hóast hann í dag klárar seg framúr væl á klaverinum, so vísir hann á, at klaverspæl

hvørs herðataska við meira, sjálv­andi, er multinasjonalt um ein háls, mugu óivað kýta seg í hesum forstáilsi, men: tað er ein ógjørligheit at hava hjúnaband 1 og 2. Endaliga. “Men einki fer av mær sleppa