bólkarnar høvdu aftur hesaferð tikið stórskíggjan í nýtslu, aðrir høvdu livandi ljós við á pallin, og kjarnin í tí heila var eitt gott tónleikaligt upplivilsi við fimm sera ymiskum bólkum. Fegnir vinnarar Vinnarin
neyvan fer inn í ta politisku viðgerðina (tvs. brot á starvssetanarpolitikkin) av málinum, sum er kjarnin. Sambart ÚF í vikuni segði løgmaður, at hann roknaði við, at Høgni Hoydal tók málið upp. Tað kundi
skal ruddast upp í málinum. Men er ruddað upp, nú tann órættvísa setanarviðgerðin stendur við! Er kjarnin í málinum ikki, at ein privatur borgari púra ósekur verður jarðlagdur í einum politiskum og hugs
Eyðun, eini tveir við navninum Høgni og ein Ísak Bólkurin varð til fyri einum trimum árum síðani. Kjarnin í bólkinum eru teir tríggir, Páll Georg Hammer, Finnur Jensen og Páll Oddur Rubeksen. Finnur Jensen
lánt tittulin frá sálminum eftir Linu Sandell »Ongum er so trygt at fara«. Guds lítli barnaskari er kjarnin í bókini, sum er borin á einum átrúnaðarligum undirtóna. Tað fantastiska og realistiska gongur hond
videomaskinuna og hyggur at tí, so hevur tú bert sjey dagar eftir at liva í hesi verð. Hetta er so kjarnin í filminum The Ring. Tað bæði ljóðar og er eisini løgið. Vit eru í einum súrgaðum universi, har eitt
ella akademiskur. Her er tokki til føroyingin, og tað er í lagi, men hvar er tokkin til stovnin? Kjarnin í hesum máli er, at sjálvandi eigur tað fólkið at verða sett, sum hevur frægasta førleikan, og sum
politiskt, heldur hann, tí hann dugir ikki at síggja nakað í uppskotinum, sum broytir verandi skipan. Kjarnin er bert at fáa eina semju um, at málini uttan fyri heimastýrislógina, kunnu yvirtakast og fyri at [...] hevur verið nóg gott. Tað snýr seg altso um, hvat politiskt letur seg gera, og tað hevur altíð verið kjarnin í heimastýrislógini, sigur løgfrøðingurin. Ein annars løgfrøðingu hevur hug at samanbera málið við
kann bara ímynda sær, hvussu tað hevur verið í aftastu vognunum. Undirgrundartokini í London eru kjarnin í ferðsluni í býnum. Inni í býnum verður ferðast undir jørð. Tunlarnir eru smælir, so aftastu vognarnir
við skili. Journalisturin heldur seg til kjarnan í málinum, tí hann hevur gjørt sær greitt, hvør kjarnin er. Og móttakarin fær nakað at vita. Fjølbroytt upplýsing Men hvør sigur, at journalistikkur er tað