hinum Norðurlondunum.” Í Føroyum eru ongar lógarásettar forðingar fyri javnstøðu. Kortini er ikki javnstøða millum kynini í politikki, í privatum, almennum størvum osfr. Henda støða er óivað hugburðstreytað [...] frágreiðing, sum óivað verður eitt kelduvað av uppskotum at taka støðu til og at fremja í verki. Javnstøða er eisini eitt arbeiðsmarknaðarmál. Tí hevur undirritaði tikið stig til at manna eina kommissión [...] Samanumtikið fevna javnstøðuspurningarnir víða. Undirritaði leggur stóran dent á at tryggja, at javnstøða gerst ein sjálvsagdur partur í gerandisdegnum - politiskt, alment, privat og ikki minst á arbei

løgtingsval nærkaðist, var tað umráðandi fyri okkum – eins og onnur lokalfeløg - at javnstøða – ella so nær javnstøða – var á uppstillingarlistanum til løgtingsvalið. Endin var at Norðoya Sambandsfelag

tað er um­ráðandi, at alt er so log­iskt sum gjørligt! Tey síðstu mongu árini hevur javnstøða ella manglandi javnstøða á tingi fylt nógv. Í løtuni hava einans tríggjar kvinnur sæti á tingi, og tær eru allar

hjúnabandslógini er eitt ófravíkiligt krav, um eg sum tingmaður skal vera við í eini samgongu. Javnstøða millu allar borgarar í landinum átti at verið sjálvsøgd, men málið um dagføring av hjúnabandslógini

sum er okkara. Men allir dagarnir eru okkara. Uttan okkum var einki, júst sum í fyrstani. Eingin javnstøða var til dømis. Vit eru her á klettunum. Vit rýma ikki sum kvinnurnar og tjøldrini. Vit eru A-menn

og frígering, ikki eina infantila lætti-útgávu av nøkrum, mynsturbøssarnir frá LGBT halda vera “javnstøða”. Samkynd fyrr vildu oyðileggja hjúnalagið, ikki ganga við til tað og heilhjartað stuðla tí. Kravið

fylgja við, og vit vóru allar glaðar, tá ið lógin loksins varð samtykt. Vit kunnu gleðast um, at javnstøða gerst alt meiri vanlig, og ikki minst, at so nógv fólk fáa sær góða útbúgving. Betur útbúgvin fólk

um barn­ið skal vera saman við mammu ella pápa sínum, ella hvør skal vera við hús. Tað er ikki javnstøða at noyða foreldur at vera í bars­ils­far­loyvi líka leingi. Heldur átti dentur at verið lagd­ur

skipaði sama summar í Mexico City fyri heimsins fyrstu altjóða kvinnuráðstevnu, har rakst­rarrópini javnstøða, burðar­dygg menning og friður við symbolum eisini vórðu innbygd í teirra víða­kenda búmerki. Tiltøkini

Jógvan Sunds­stein, minnilutin í rættar­nevndini, málbar seg: Javnrættur er longu í landinum, og javnstøða er bara ein spurningur um, at kvinnur brúka henda rætt! Og tá ið uppskotið bæði var felt og hevði [...] áhugafeløg og altjóða gestir, eisini at vænta 15.000 feminstar á ráðstevnuna, sí www.kvinnufelag.fo. Javnstøða er kortini ikki tað sama sum frælsi, hugsi eg, ei­heldur sum lukka, hóast hon er ein fortreyt fyri