danskir stjórnarmenn tryggari enn nakrantíð undir liðini á sínum konum um náttina. Teirra treytaleysa trygd situr í einum gevaldigum meiriluta á tingi og úti við glóðheitu heimastýrisradiatorarnar í Tinganesi

taka avgerðirnar og standa við ábyrgdina sjálv, men ístaðin at gykla føroyingum fyri, at okkara trygd og framtíð liggur í at lata onnur taka avgerðirnar fyri okkum – sum ikki hava ábyrgdina fyri avleiðingunum

tí tað ikki bar til at fáa lán í bankum til eginpening. Johan lánti honum kr. 2.000 uttan nakra trygd. Hetta vísir, hvussu stórsinnaður hann var. Pápi var so í Sjóvinnubankanum at fáa síðsta lánið til

kundi hjálpa tá; tað var hitt gleðiljóð: Ein Frelsari er føddur! Har fann mín fótur møddur ta søktu trygd og ró. Nú ljósur er mín vegur, eg ferðist trygt avstað; tí eyga mítt, tað hevur Guds stóru frelsu

seinastu forandi trupulleikarnir her á landi fyri at fáa verksmiðjuna til Føroya hava verið at fáa trygd fyri einum lutfalsliga lítlum láni (2 milliónir Dkr). Og sum nýggj fyritøka, framleiðandi ein heilt

t.d. kavaruddingina? Vit onnur halda næstan, at tey seta lív og heilsu í vága ? um vit ikki fingu trygd fyri tí øvugta við bæði argumentum og hagtølum. Hvat er grundin til, at tey leggja seg ímillum, har

seinnapart í einum stórbýi ? kanska við einum javnara ? og hoyra streingjaljóð syndra alla tíðarbundna trygd: natúrina, menniskjað, alla trúgv, allar hugsjónir og til seinast ? í einum minniligum ørindi ? sjálvt

men hevur økta »institutionella« binding sum fylgisvein. Binding av peningi, forbrúki, sosialari trygd, osfr. Ein avgerandi avleiðing av individualiseringini er, at gomlu stættastrukturarnir frá ídnað

marknaði. Men eisini við lógum, sum tryggja stabilitet í samfelagnum og grundleggjandi rættindi og trygd hjá borgarum og vinnuvirkjum, kann almenni sektorurin við at ávirka atferð hjá fólki og vinnu, virka

at hava, tveitti hann seg út í hetta váðaverk, uttan fyrst at søkja um ella vissa sær fíggjarliga trygd frá nøkrum. Tá so fyrsta royndin eydnaðist og hinar við, og hann framvegis ikki bað um almennan ella