avlýsa. Í sovornum førum plaga HB spælarar ikki at trívast nakað serligt. Men tað tóktist ikki at bila hjá ungu og góðu spælarunum. HB fekk tvey mál í 1. hálvleiki, og í báðum førum vóru málskjúttarnir

akkurát at tað gongur at fáa stórar lastbilar inn á dekkið. Men so vítt hann veit, hevur tað ikki bila, uttan í einum føri, har ein last mátti umskipast, tí bilurin gekk ikki undir dekkið, tí tað var so

nú eru vit komnir fyri okkum aftur. Tað er sjálvandi ikki so gott, men vit vóna ikki, at tað fer at bila. Umborð á Stráluni vita teir væl, hvat teir skulu fáa betri tak á, enn teir hava havt: ? Á so stuttum

plágar. Eg hevði trupulleikar frammanundan, og eg fái viðgerð, men eg haldi ikki, at hetta fer at bila mikukvøldið. Sámal Joensen, sum eftir átta minuttir hevði fyrstu føroysku skotroyndina ? royndin fór

kappingini í Suðurafrika, sigur Regin, at hann framvegis er har, men at hetta tó ikki sær út til at bila: - Eg vandi nakað í gjár (fyrradagin blðm.), og tá sá tað út til, at skaðin ikki fór at gera um seg

tíman á vøllinum í fleiri ár, og hjá honum og HB var tað hugaligt, at máltevinum vísti seg einki at bila. Um 24 ára gamli Teit Jacobsen aftur fer at megna at luttaka á hægsta støði er ikki greitt enn.

helvt, koma ábendingar um, at okkurt er øðrvísi, og tað vísir seg, at minnið hjá abbanum er farið at bila. Mamma dreingin verður eitt millumlið og ein vegleiðari hjá lítla dreinginum, og til síðst er tað

tí, sum man ger heima hjá sær sjálvum. 5. Steðga tá njótilsi fellur Vit hugsa ofta, at tað man ikki bila so nógv, um vit eta eitt sindur meir, nú jólini standa fyri durum. Men um vit so ikki kompensera við

heldur gleddu okkum til hann kom aftur 14 dagar seinni. Fyri nøkrum árum síðani fór heilsan hjá pápa at bila, og varð hann tá so sjúkur, at vit ivaðust í um hann aftur fór at verða førur fyri at fara á sjógvin

at vera saman við henni í venjingarhølunum hvønn fríggjadag. Hjá Hallgerð var minnið farið at bila, tó so, hon mintist hvønn sang, vísu og hvørt kvæði. Tað hevði hon við sær til tað síðsta. Ein [...] tú.” Tað er so ómetaliga umráðandi, at vit, sum eru her og minnast, halda fast tá minnið fer at bila hjá okkara medmenniskjum. Hallgerð var eitt stórt menniskja. Hon var gávurík og gávumild. Hon