so á staðið klokkan 03.52, og tríggjar minuttir seinni varð hin nú ákærdi handtikin. Ætlaði at seta eld á Tá ákærdi varð handtikin rópti hann fleiri ferðir: » NN skal drepast, hann er pedofilur«. Og tað [...] var at liggja órættaða eftir lívinum, men bert at ræða hann. Ætlanin hevði verið at set tein lítlan eld til dýnuna, so órættaði vaknaði, og so skuldi ákærdi siga honum, at hann skuldi halda seg frá smábørnum [...] legði stóran dent á, at talan alla tíðina hevði verið um at festa í dýnuna ein lítlan, kontroleraðan eld, sum lættliga kundi sløkkjast aftur. Hetta var tó ikki heilt í tráð við tað, sum kom fram undir gr

sang, sum nevnist “Stikkersvin” og tað var hesin sangurin, sum gav tí ákærda hugskotið til at seta eld á. Tann ákærdi greiddi rættinum frá, at teir høvdu ballast í dagavís og í hesum sambandi høvdu teir [...] Hann greiddi frá, at ætlanin var ikki at drepa, men at forskrekkja lívið úr manninum við at seta eld á dýnuna ímeðan hann lá og svav. Í rættinum greiddu eisini fleiri onnur frá, sum høvdu ballast saman

- Hann segði, at ætlaði at drepa meg og at hann skuldi seta eld á meg. Maðurin, sum var staddur í einum húsum eina náttina síðsta summar, ivast ikki í, at hann skuldi fyribeinast. Sum vit skrivaðu í Sosialinum [...] komu innaftur, stóð ákærdi inni á gólvinum við einum dunki í hondini. Hann segði, at hann skuldi seta eld á meg, greiddi vitnið frá. Teir fingu dunkin av honum og trýstu hann niður í eina sofu, har teir hildu

er ákærdur fyri drápsroynd og fyri at hava roynt at seta eld á. Sum vit greiddu frá í Sosialinum í gjár, heldur fútin, at ætlanin var at seta eld á mannin og at seta øksina í høvdið á honum og at brenna [...] hann lá eini sofu. Maðurin segði, at ætlanin var at seta eld í dýnuna hjá manninum, meðan hann lá og svav. Men talan skuldi bara vera um ein lítlan eld, sum beinanvegin kundi sløkkjast aftur við at falda dýnuna [...] á eldinum, so at stórskaði stóðst av. Hann endurtók bara, at talan skuldi bara vera um ein lítlan eld, sum skuldi tæna tí endamálið at forskrekkja mannin, sum búði í húsunum. Men so vildi ákærin eisini

serliga sangin, sum varð spældur fleiri ferðir, og sum umrøður at binda onkran til eina song og seta eld á viðkomandi. Gentan segði, at ákærdi í stovuni, meðan øll hoyrdi segði seg vilja gera hetta móti órættaða [...] bróta seg inn á órættaða, menað hesin svav. Síðani skuldi hann oysa bensin út yvir dýnuna og festa eld í. Hetta skuldi gerast, so órættaði píndist, tí tað skuldi hann. At enda skuldi ákærdi so høgga øksins

reipi, einum dunki við einum sjatti av bensini í og eini øks. Fútin sigur, at ætlanin var at seta eld á mannin, at geva honum øksina í høvdið og at brenna húsini niður. Maðurin noktar seg sekan. Hann heldur [...] endamálið var at ræða mannin, tí leysasøgur gingu um, at hann var barnalokkari. Tí ætlaði hann at seta eld á dýnuna hjá honum og síðani at vekja hann og biðja hann halda seg frá smágentum. Men eldurin skuldi

yvirmaðurin út frá, at hann slapp undan at brúka ein heilan dag í Klaksvík at venja seg at sløkkja eld. Men so var ikki. Frá Trygdarmiðstøðini fær maðurin nevniliga at vita, at Trygdarmiðstøðin ikki kann

grovum slagi, tí hann varð kendur sekur í at hava roynt at seta eld á mannin. Hann varð eisini kendur sekur í at hava roynt at seta eld á sethúsini, hann breyt inn í og í hesum sambandi, hevði hann sett [...] i alla vikuna, har hann í høvuðsheitum varð ákærdur fyri drápsroynd og fyri at hava roynt at seta eld eini hús við tí endamáli at brenna tey í grund og í hesum sambandi skal hann hava sett fólkini, sum [...] sethús við eini øks, einum dunki við bensini í og einum reipi. Fútin sigur, at ætlanin var at seta eld á ein mann, at seta øksina í høvdið á honum og at brenna húsini niður. Men tað noktar maðurin fyri

eldsløkkjarum og brandteppum, tí óttast verður fyri, at fleiri av tibetansku mótmælisfólkunum ætla at seta eld á seg sjálvan. 70 ítróttarfólk og onnur kend fólk í India skulu bera kyndilin gjøgnum Delhi. Mett verður

eisini av Argjum, Velbastað og Kirkjubø. Longri niðri vóru nógvar smiðir. Her var stuttligt at síggja eld og neistarok. Smiðurnar vóru hjá Magnus Sivar Simonsen, abbi Erling og Marner Simonsen, Sig­mund á