mál kann fylla so nógv, so langt aftaná, at Jørgen Niclasen hevur greitt tað fyri løgmanni sigur okkurt um, at kriteriini helst ikki eru heilt í lagi, tá landsstýrisfólk verða tilnevnd, og spurningurin
tænastur. Øll bløð hava somu treytir á Prentmiðstøðini. Tí er tað ein stórur trupulleiki hjá okkum øðrum, sum royna at reka eina seriøsa forrætning, har vit gjalda fyri tær tænastur, vit fáa.
in hjá bløðunum tó framvegis stórur. Blaðið er framvegis fíggjarligi krumtappurin hjá okkum í Miðlahúsinum, og soleiðis vænta vit, at tað verður í rúma tíð enn. Men internetið og
øðrvísi, so er tað sjálvandi ein avgerð, sum má virðast. Men tá skylda okkara ráðandi fólk at siga okkum, hvussu nógv vit gjalda fyri hesa skipan í mun til tað, sum kundi verið gjørt. Men at keypa serfrøði
Serlga er tað alifiskurin sum er okkara størsta útflutningsvøra, og eftir hana er tað uppsjóvarfiskurin. Eisini er tað áhugavert, at orsøkin til vøksturin ikki er økt útflutningsnøgd, men øktur
á sínum egna flokki, sum syndrast. Sjálvandi skulu vit vísa hógv í búskaparmálum. Men vit spara okkum ikki einans úr fíggjarkreppuni, og tað almenna eigur sjálvandi sína ábyrgd at hava virksemi
áhugavert. Hetta merkir, at vit sum spakuliga eru at veg móti fullum sjálvstýri, saktans kunnu samráða okkum til eina nøktandi trygdarskipan, um vit droppa út úr ríkinum og ikki ynskja at vera verðandi undir
og førleikar eru avgerandi fyri, hvussu vit sum einstaklingar og samfelag fara at klára okkum í einum støðugt meira globaliseraðum heimi. So er spurningurin, um hetta er ein hugburður
kvøld, hevur Sosialurin eisini sítt egna lýsingarblað - og soleiðis kunnu vit bjóða kundum okkara ta tænastuna - at koma í hvørt hús í landinum. Seinastu árini eru fleiri royndir gjørdar við slíkum
vanliga borgaran. Og seinast vit hugdu eftir, vóru somu lógir galdandi fyri tingfólk sum fyri okkum onnur. Eitt er, at ein einsamallur tingmaður á hendan hátt ikki himprast við at fara lætt um
