tá vóru teir flestu í messuni. Eg hevði verið millum teir fyrstu at skaffa og ætlaði mær fram í lugarið, og tá eg kom fram undir bakkan - tá høgdi. Eg helt fyrst, at vit høvdu siglt á eitt annað skip.

fingu sett ein slangu til pumpuna, sum so varð sett til deksspælið. Slangan varð so sett niður í lugarið. Men hvørja ferð pumpan varð sett í gongd, seyg hon slanguna saman. So funnu teir uppá at taka rørið [...] beinleiðis á beding her í Havn. Tá vísti tað seg, at tað bar til at stinga ein knív beint inn í lugarið. Her hevur verið ein sprenur alla tíðina, meðan vit sigldu. Tá segði Lasse, at tað var ikki av neyð

tann, at Carlton fekk ein stóran sjógv, har alt brotnaði á dekkinum. Nógvur sjógvur kom niður í lugarið. Skipið legði seg eisini nógv á liðuna. Manningin hevði mist tamarhaldið á skipinum. Pætur Franklin

Suðurlandinum fingu ein stórsjógv, sum breyt niður í lugarið og forlastina, so at eldur kom í karbiddunkarnar, sum vóru brúktir til lanternurnar. Eldur kom í lugarið og stórur skaði. Fleiri menn brendust og doyðu

framman. Eg átti eina nýggja lummalykt við trimum battarímum. Eg fór eftir henni, og so fór eg fram í lugarið og lyfti lemmin upp á kolakjallaranum, men skipið vísti seg at vera tætt. Síðani fór eg fram á bógvin [...] stórseglinum og hálaðu teir for ímóti rigninginum og skannarabumminum við. Síðani leyp eg aftur í lugarið, lyfti lemmin á kjallaranum av aftur og fór sjálvur niður og lýsti for fram í gronina á kjallaranum

var tað farið í annað borðið. Vit fóru so nakrir aftur í lastina at lempa. Tá vit komu framaftur í lugarið, lógu fleiri mans á knæ í bøn til Gud. So nógv gekk á teir. Har var ikki nógv at gera. Men vit gjørdu

bakborðssíðu hjá okkum og sleppur ankarinum niður. Eg síggi, at her blívur galið og rópi niður í lugarið: “Vitin á borði”. Tá skiparin, Sigmundur, kom uppá dekkið, hoyra vit skiparan á Vitanum, Sigurd Simonsen

stormi fingu teir ein sjógv. Johan lá í koyggjuni ringur av sjóverki. Sjógvurin foss­aði niður í lugarið. Tá rópar skip­arin, at allir menn skuldu upp á dekkið. Tá hvarv sjóverkurin sum við einum skoti

var hann so ússaligur, at hann orkaði illa at lyfta høvdinum. Ein morgunin kemur skiparin fram í lugarið og sigur, at hetta fer ikki at bera til. Drongurin mátti setast í land, og hann kundi møgu­liga fáa

kahúttini, so vit høvdu hita, har vit lógu á beinki­num. Í lugarinum vóru bara koyggj­ur, og frammanfyri lugarið var kabússin. Samanlagt vóru 12 koyggj­ur í lugarinum. "Vón" var ógvuliga sjógott skip. Hevði eg