ri og heldur framvegis eftir meiri enn 20 ár í fakinum, at tað er ein avbjóðing av fáa ein gamlan bil at ljóða sum nýggjur. Men tað er hvørki bilar ella popp-rock, Karl Martin Samuelsen úr Klaksvík, tekst

áðrenn lógaruppskotið um havrannsóknarskip kemur til 2. viðgerð. - Tað er púra greitt, staðfestir Bill Justinussen úr Miðflokkinum, sum annars tekur fult undir við at landið leigar eitt havrannsóknarskip

víst á, at í 1984 dumpaðu 10 % av lærarunum, tá royndirnar vórðu innførdar av táverandi guvernørinum, Bill Clinton. Tað, sum er ódámligt í hesi skipinini, er, at lærarar skulu til roynd og kunnu dumpa. Ætlanini

Bill Justinussen var glaður um og nøgdur við tiltakið í Norðurlandahúsinum mánadagin. Hann segði seg hava lært nógv um økið, men av øllum lærdóminum hevði hann serliga bitið merki við ein høvuðsboðskap [...] sálarfrøðiliga økinum skal vera, nevniliga, at vit mugu fyribyrgja í staðin fyri at reparera, vísti Bill á. Við hesum skal ætlanin sambært landsstýrismanninum vera at fáa sálarligu trupulleikarnar av vegnum [...] hjálp, sum ongan góðan hava, og er hetta tískil ein útrætt hond frá fyrireikarunum til børnini, sigur Bill Justinussen. Hann leggur afturat, at hann avgjørt hevur fingið íblástur til t.d. trivnaðarkanningar

gjár. Tað var tað viktigasta. Tað var so gott, tí einaferð búðu vit saman - høvdu felags alt, felags bil, felags mat - og so lurtaðu vit altíð eftir Rasmus Seebach. Vit hoyrdu eisini Seebach hvørja ferð vit

stór succes, og fólk vóru púra ovfarin av at síggja so stórar og sterkar menn syfta dekk, hála ein bil og lyfta tungar tunnur. Tá í tíðini var tað jú óvanligt, sigur tann í dag 44 ára gamli Jákup Jacobsen

in.fo í morgun hava tvey tingfólk sett landsstýriskvinnuni fyrispurningar um støðuna. Fyrstur var Bill Justinussen og síðani hevur Óluvá Klettsgarð eisini boðað frá fyrispurningum á tingi til Rigmor Dam

samstarv við løgregluni, Norðoyar Bjargingarfelag og Klaksvíkar Sjúkrahús. Bjargingarfelagið hevur ein bil, ið vit kunnu brúka, og hjálpa okkum, um onkur gerst ov harðligur, og sjúkrahúsið er altíð klárt, um

partur av vanliga samlegu hugtakinum. Tað er seinasti setningur, sum fekk tinglimirnar Jenis av Rana, Bill Justinussen, Elsebeth Mersedes Gunleygsdóttir, Jógvan á Lakjuni og Jacob Vestergaard upp úr stólunum

hon. Hon vísir á, at mann í Danmark fær klipp í koyrikortið fyri at tosa í telefon, tá mann koyrir bil, men í Føroyum fær mann bert eina bót.