serlig uppliving. Falklandsoyggjarnar eru umringaðar av nógvum tara, og tí var tað til tíðir lættari sagt enn gjørt at koma til júst tað punktið, har eg hevði sniðgivið at ein linja skuldi byrja ella enda
garnar. Úrslitið kenna vit øll. Øll samskipan av ferðavinnuni varð syndrað. Allar uppgávurnar, ið sagt varð vóru loftaðar av øðrum, duttu niður ímillum. Útreiðslurnar av samanlegging og síðan endurstovnan
fyri at kráma útlendskum ognarskapi. Hanus Hansen, stórreiðari í Klaksvík hevur meiri og minni sagt, at hollendski ognarskapurin í føroysku fiskivinnuni, ikki forvinnur nevnivert av pengum í Føroyum
øðrum í vinnuni og frá øllum Føroya fólki og komandi ættarliðum. Hetta er orsøkin til, at eg havi sagt, at talan er um lóggivna korrupsjón hjá tingmonnum – og tað kann eg grundgeva fyri og prógva til eina
ravmagnsmálinum. Nakrar hissini reguleringar, sum yvirskipaður politiskur myndugleiki, harvið er alt sagt. Tað kann kanska tykjast summum rangvørgt, at kommunurnar hava átikið sær leiklutin sum ravmagnsveitari
verið samd við meg í, at loysnin til hesa kreppuna skuldi byggjast á álit. »Tað er ov veikt«, varð sagt. »Vit mugu lóggeva«. Sum politikari ert tú vanur við, at fólk eru ósamd. At grundgeva fyri og ímóti
taldi meira enn setningurin hjá Bústøðum at fáa fleiri føroyingum tak yvir høvdið. Tá tað er sagt, vita tey flestu, at politiska landslagið var broytt. Síðani hevur tilgongdin verið ein glantrileikur
valdi at lata mær hesa ábyrgd, sigur hon. Ull er Føroya gull “Ull er Føroya gull” hava føroyingar sagt í øldir. Síðstu tíðina hava vit tó upplivað nakað heilt annað, tá ið seyðaull og skinn í tonsavís
vald at gera nakað við hetta, veruliga ræðast. Argumentini sum higartil hava verið frammi røkka snøgt sagt ikki. Eg føli tað rættiliga mannminkandi og eyðmýkjandi, at muga niður á knøini og bidda um at fáa
Tað regnaði fyrr í morgun í Belfast, men nú er turt, og líkindini at spæla fótbólt eru góð, verður sagt úr føroysku leguni í Belfast.