áhugamál best verða røkt og rokkin í einum framhaldandi ríkisfelagsskapi, og tí er okkara val sára einfalt. Vit velja ríkisfelagsskapin, og allar semjur, sum skulu gerast við Føroya Javnaðarflokk eru loysnir
siga, at flogmýsnar bara áttu at flúgva rundan um vindmylluveingirnar. Allíkavæl er tað ikki so einfalt. Tí vit sleppa ikki undan at hugsa um, at stóra útbyggingin av varandi orkuni, sum vit øll ynskja [...] eru handlig, meðan onnur eru klók. Hetta er skeivt. Hetta er ósatt. Tað snýr seg um nakað so einfalt, at vit læra uppá ymiskar mátar. Tað er eingin, ið kann klára seg uttan at duga at skriva, lesa
Javnaðarflokkurin verið størstur í veljarakanningum. Men hvat er hent? Spurningurin hevur einki einfalt svar. Øðrvísi formaður Tað var skjótt, at Aksel V. Johannesen vann sær viðurkenning. Hann er av góðum
ella eitt sum soleiðis dramatiserað verk av skaldsøguni hjá Jørgen Frantz-Jacobsen, men nógv meira einfalt og stiliserað. Vit ætla at royna at fáa tað klaustrofobiska í einum oyggjasamfelag fram, á hendan
fatur á øllum hesum evnunum uttanfyri tað skipaða heilsuverkið? Tað tyktist henni nærum at vera eins einfalt at fara í býin at keypa sær eitt breyð, sum at fara í býin at keypa sær alskyns sløg av tablettum
heiminum sum hin helvtin, einans tí at hesir íbúgvar hava eitt annað kyn. Hetta er fyri meg so sera einfalt at skilja, og tað átti ikki at elvt til nakað høvuðbrýggj, hvørki hjá monnum, kvinnum ella teimum
verður ignorerað av fjøldini av granskarum í samtíðini. Eg havi brúkt talið av endurgevingum sum eitt einfalt vísital, sum kann geva okkum eina hóming av, hvar vit eru. Ikki sum sannleikan. Granskingarpolitiskt
fyrrverandi herviligum andstøðingum. Hvussu kvalir borgaraskapið ein fyrrverandi fígginda? Jú, tað er einfalt: - Í sukursleiskari vælvild, smikrandi fagnaði og skammrósan.. So frá nú av ? hetta er umleið fyrst
ástøðiligum slag. Av tí at henda viðgerðin er stutt, verður neyðugt at seta hesir viðurskiftir heldur einfalt upp. Karl Marx hevði gjørt greitt, at sum tann borgaraliga yvirstættin bleiv ríkari, takkað verið
tekstin hoyrdi eg ein dagin í útvarpinum. Tónleikabólkurin GØ spældi til. Eg bleiv so kløkk. So einfalt kann tað sigast. Vit eru ikki til um vit ikki loysa. Føroyar- loysing krevst. Fyri at vera til í