ihjel ved at hænge ham op på et kors, som vi hørte i påsken. Men gammel kærlighed ruster ikke, og Guds kærlighed er så skinnende som aldrig tidligere. Han er så ung og så stærk som nogensinde og her i [...] og tildækker sin brud med kys og kærtegn, så hun bliver ganske ør. Apostlene bliver så medrevet af Guds brændende kys, at de begynder at tale i tunger og sige mærkelige ord på fremmede sprog. Og det er [...] tale med hende, ligegyldigt, hvor hun kommer fra. Men kan man nu tro på alle hans søde ord? Er denne Gud ikke lidt påtrængende? En ærbar pige skal ikke falde for den første den bedste. Men det er svært at

ihjel ved at hænge ham op på et kors, som vi hørte i påsken. Men gammel kærlighed ruster ikke, og Guds kærlighed er så skinnende som aldrig tidligere. Han er så ung og så stærk som nogensinde og her i [...] og tildækker sin brud med kys og kærtegn, så hun bliver ganske ør. Apostlene bliver så medrevet af Guds brændende kys, at de begynder at tale i tunger og sige mærkelige ord på fremmede sprog. Og det er [...] tale med hende, ligegyldigt, hvor hun kommer fra. Men kan man nu tro på alle hans søde ord? Er denne Gud ikke lidt påtrængende? En ærbar pige skal ikke falde for den første den bedste. Men det er svært at

vegin – ella tí vit politiskt skulu bjarga nøkrum stemmum. At noktað at nýta tað størstu gávuna sum Gud hevur givið okkum haldi eg er stórsta háðanin móti Skaparanum og skaparaverkinum sum heild. Sum lærari

virdur – ikki bert av okkum, men eisini av fólkum allastanið frá. Hjartans takk! Orð eru fátøk... Má Gud styrkja okkum øll Arnleyð, Barbara og Durita

vígslutalu, lósu 4 ymiskir prestar Guds orðs vitnisburð um orðsins tænastu. Ein av hesum Guds orðs vitnisburðum var frá 2.Tim. 4,1-5: "Eg leggi tær dýrt við fyri ásjón Guds og Krists Jesu, sum døma skal livandi [...] tykkara Guds ríku signing í tí gerningi, sum tit nú standa yvirfyri. Í 1.Pæt. 5,2-4 stendur: Røktið tað Guds fylgið, sum er hjá tykkum og havið umsjón við tí, ikki treyðir, men hugaligir, eftir Guds vilja;

samband við "umheim-in". Vit eru mong ið vóna, at hatta ikki var "fyrsti og síðsti" Sjómannadagur. Gud signi mítt føðiland Føroyar.

bert hyggja at Norðurlandahúsinum, sum normaðurin Ola Sten teknaði – eitt gott dømi. Latið okkum fyri guds skyld sleppa av við hasar heimføðisligu kross og bolla kappingarnar, sum juristarí og bókhaldarí í

var svorin fólkakirkjumaður. Sum kuriosum kann eg eisini nevna, at eg fekk eitt eintak av Songbók Guds Fólks frá ommu, sum Nýggja Forlagið í Fuglafirði gav út í 1952, hetta, saman við sunnudagsskúlanum [...] øðrum - hóast vit eisini hava viðgjørt spurningar úr tí sferuni. Tá nógv bøtta útgávan “Nýggja Sangbók Guds Fólks” var liðugt prentað í 2015, mundi eg vera ein tann fyrsti, sum fekk hana upp í hondina sum gávu

keysina og helt eina røðu, har hann takkaði íslendingum fyri bjargingina, og hann sang sangin ”Harra Gud, títt dýra navn og æra", og allir føroyingarnir tóku undir við honum. Stórfingin móttøka í Reykjavík

leiðaranum hjartaliga fyri sera gott samstarv, trúgva og drúgva tænastu. - Vit ynskja tær blíðan byr og Guds signing í nýggja námsfrøðiliga starvinum, sum uttan iva eisini kennist tær sum eitt kall, segði b