Hoydal og Anfinn Kallsberg, men at hon annars kundir taka undir við uppskotinum, um tað kom fyri tingi, men vísti á, at tað nyttaði so litið, um Fólkaflokkurin ikki tók undir við tí. Og tað ger Fólkaflokkurin
at skifta orð um oljupolitikkin á fyrsta sinni, síðan leitingarloyvini vóru latin. Orðaskiftið á tingi fer helst at vera ein eftirmeting av útbjóðingarumfarinum, men eisini ein roynd at líta frameftir
sum teir higartil hava sagt seg vilja, men hava torført at fremja í verkið. Undir orðaskiftinum á Tingi, kom eisini fram at landsstýrið vildi geva Javnaðarflokkinum ein møguleika, og seta serfrøðingar at
broytingum enn flokkurin, hon umboðar. Kortini vóru orðingar hennara sera líkar teimum vit hoyra á tingi, tá javnaðarfólk eru á røðararpallinum har. Elin gjørdi greitt, at fullveldi ikki er fremsta mál,
lítið. Tað hevur ongantíð áður hevur verið ein so breið semja um tann ríkisrættarliga spurningin á tingi. Innihaldið má koma fyrst Men menn vilja altso hava semjuna at gerast enn breiðari við at fáa Jav
politikarar, sum hav eina fulla landstýrispensjón til góðar – og fleiri av teimum, sum nú sita á tingi, kunnu fara frá við pensjón sum 60 ára gamal. Resta nøkur ár í fyri at fáa fulla pensjón, so kunnu
undir galdandi skipan. Tingskipanin sigur, at framsøgumenninir fáa orðið eftir flokkastødd. Í sitandi tingi vil tað siga, at framsøgumenninir fyri bæði tjóðveldisflokkin og fólkaflokkin fáa orðið, áðrenn fyrsta
rørslan ella hasin spinkli tankabygningurin hevur uppiborið at fingið ljóð og parlamentariskt pláss á tingi. Her hugsi eg serliga um eitt ófantaligt politiskt stjørnuskot, sum rakti og hevur maltrakterað Føroya [...] (fyri at brúka eina glosu, sum Kári forstendur) reelt er verdugur at sita sum lóggevari á løgtingi. Tað hevði klætt okkara parlamenti, um teir tóku og andaligu flongdu Rógvudrongin við at taka alt
við ynski um einar sjálvstøðugar Føroyar. Tað vakti ans, tá Kaj Leo Johannesen í síni røðu í løgtinginum á ólavsøku tann 28. juli segði, at hann droymir um, at Føroyar verða sjálvstøðugar í ríkis [...] 1992, at danskir politikarar ræðast at telja føroyingar við sum tunguna á vágskálini í Fólkatinginum. Teir ræðast, at føroyingar blanda seg. Men tað er tað, sum ríkisfelagsskapurin snýr seg
ár uttan- og innantings. Pápi Anniku sat í býráðnum í Vági í 20 ár, umframt at hann sat fýra ár á tingi fyri Kristliga Fólkaflokkin frá 1994 til 1998. Óli heldur, at tey eru bragdlig fólk, væl mælt og duga [...] undir og settu sær langtíðarmál á økinum. Óla Breckmann vísir á, Annika loysti á ein hátt hann av á tingi. Í so máta riggaði fyrsta uppringingin, sum hon skuldi. Afturfyri hava tey ikki samstarvað nóg mikið
