samskipast við Eysturoy. Tí vóni eg at landsstýrismaðurin tekur til eftirtektar tað sum eitt samt ting ráddi honum til, nevniliga at lata umsiting sína arbeiða við eini heildarætlan fyri úbtúgvingarøkið
kundi økt okkara framleiðslu, neyvan man fara at síggja nógv oyru. Tit vardu tykkum manniliga í Løgtinginum ímóti royndunum at minka tykkara egnu lønir og ágóða, samstundis sum tit hava tryggjað tykkum
heiminum er ein innbrotstjóvur settur sum fíggjarmálaráðharri? At tvey løgreglufólk eru vald inn á ting fyri flokkin, sær ikki út til at økja um trúvirði, tað er sum við meginparturin av tí sum kemur frá
koyrandi, og harvið er væl fyri at fara inn í eitt valstríð og kanska enntá fáa triðja umboðið valt á Ting, júst við einum formansskifti. Vaksa við uppgávuni Hann heldur ikki, at timingin er vánalig og sær
hondini. - Eg havi skrivað á teldu, kemur tað stutt frá Heina. Men hann rakk eisini at gera onnur ting henda fyrsta tíman. Og tá ein kortini skal út at renna saman við Fríðu, hví so ikki fáa eina leksjón
Men at vilja hvat? Tað er ein rættiliga avgerandi spurningur at seta sær. Ein spurningur, sum vit ting- og landsstýrisfólk áttu at dvølt við eina løtu.... Tað er sjálvsagt ymiskt, hvussu vit vilja tað
in við Danmark. Hóast summi halda fast um eina fløkta 64 ára gamla fólkaatkvøðu, so hava øll løgtingsval síðani – og allar landsstýrissamgongur víst, at vit vilja varðveita ríkisfelagsskapin. Jú
av tingmanningini. Nú roynir hann seg við eini 0-loysn, og tað kostar gott nokk ikki helvtina av tingmanningin, men »bara« ein triðing - sambært veljarakanningini. Hvat er so til ráða at taka
byggiætlan skuldi sleppa undan ov nógvum atfinningum. Eg veit, at áðurnevndu føroysku virkini duga síni ting, men tað líkist ov nógv einum alibii fyri, at eitt danskt virki hevur høvuðsábyrgdina og høvuðsávirkanina
á henda hátt. Vit hava fyrr nevnt okkara egnu støðu, har mentamálaráðharrin ikki vil fylgja tingsins vilja og steðga kappingaravlagingini við, at alment fíggjaða kringvarpið kappast móti
