– Ansa eftir: Hált er um alt landið. Soleiðis sigur Landsverk á heimasíðu síni í dag, har kunnað verður um koyrilíkindini kring landið. – Jarðrok er í ælunum. Tað eru vánalig koyrilíkindir á Oyggjarvegnum

kann vera hált at koyra – ikki minst hjá teimum á tveimum hjólum. Tí heitir løgreglan á fólk um at ansa sær. Tað fer at taka nakrar tímar at fáa bilbukt við oljudálkingina.

bilar, sum eru á veg inn í tunnilin, møta einum bili í tunnilsmunnanum, og tá ið teir so bakka aftur, ansa teir ikki eftir, at ein bilur er aftanfyri, og so bakka teir á.

yvir. – Ja, teir hava 11 sera góðar spælarar, sum allir spæla á høgum altjóða støði. Tað skulu vit ansa eftir. Teir eru tryggir á bóltinum, og teir leggja nógv fyri í royndini at vinna bóltin aftur beinanvegin

, sum tað kundi blíva. Men eg kundi gott hugsað mær at vita, um burðardygd er tann rætti mátin at ansa uppá heimsins høv. Aftaná hetta hittir hann ein føroying, sum plagar at luttaka í grindadrápi - Jens

Tað er kolandi stormur um alt landið í kvøld. Tí ræður um at ansa sær, um tú fert frá húsum í kvøld. Ein stórur trailari er longu farin um koll við Streymin orsakað av nógva vindinum, og summastaðni er

góðum. Tá roykurin frá skipinum var nógvur, heitti grønlendska løgreglan á fólk í Qasigiannguit um at ansa sær og halda seg burtur av leiðini, har skipið lá og brann.

Spíran. Frítíðarskúlin fer at vísa okkum góðar løtur í náttúruni og geva okkum góð ráð, so vit øll ansa væl eftir umhvørvinum. Spírin lærir børnini at virða náttúruna, at spæla og virka í náttúruni [...] spyrja okkara ungu serfrøðingar um, hvussu vit kunnu stuttleika okkum saman ínáttúruni og samstundis ansa eftir henni. – Hevur tú eini góð hyggjuráð, sum gagna umhvørvinum og riggar í gerandisdegnum? Kanska

sigur: ”Um tað so er storkurin undir himli, so veit hann tíðir sínar; og turtildúvan, svalan og tranin ansa eftir tíðini, tá ið tey skulu koma.” Ja, hetta er sanniliga undranarvert við flytifuglinum – hví kemur

soleiðis, sum hann gjørdi. - Eg skuldi fara eftir vatni, men rendi meg í veggin, og eg noyddist at ansa eftir ikki at detta í trappunum. Eg hevði eina ógvusliga pínu í teimum stóru vøddunum, sigur Lars