enda galið. Stýrimaðurin var komin á brúnna, tá skiparin segði við hann, at »her verður galið«. So spyr stýrimaðurin, um hann skal senda út neyðarkall, og tað ger hann alt fyri eitt og rópar yvir anleggið
at føroyski fólkaskúlin eisini er eitt modell av tí samfelag, hann er partur av, veit eg ikki. Men spyr um krøv og um disiplin í føroyska samfelagnum annars; á føroysku arbeiðsplássunum, í føroysku heiminum
partur av okkara arbeiði snýr seg um at skapa sambond millum menniskju, og hvussu máta vit slíkt?, spyr Mogens, sum eisini eftirlýsir størri áhuga fyri pedagogiska økinum innan eitt nú gransking. Mogens
endiliga skulu vera eftirbátar, og bíða inntil danir broyta sína skipan: Hví kunnu vit ikki ganga undan? spyr hann. Hans J. Hermansen er samdur í, at tað er óheppið altíð at skeita at dønum, á hesum økinum, men
eingir er yvir og eingin er undir, um vit so kunnu siga. Tú møtir øllum sløgum av fólki, og eingin spyr, um tú ert vanligur arbeiðsmaður, skipari, sálarfrøðingur, borgarstjóri ella løgtingsmaður bert fyri
tinglimirnar. Tvær eldri kvinnur aftast í salinum nikka samtykkjandi, meðan ein miðaldrandi kallur spyr, um talan er um eina tingviðgerð ella eitt møti? - Fyri Jenis er eingin munur, letur í einum øðrum
sum áður. Jónsvein Knudsen virkar nú sum reiðari fyri Faroe Seafood. Hann ringir umborð av og á og spyr, hvussu gongur. Vit hava alt gott at bera reiðarínum – bæði teimum, sum vóru undan skiftinum og teimum
men søgan endar ikki her. Nú mugu vit líta longur suður í heim. Regin Dahl, sum andaðist í vikuni, spyr í einari av vøkru yrkingum sínum: “Hvar er rás um reynið???”Her hava vit funnið eina gongda rás, men
til Matras. Síðani kom ein, ið kallast »Fátækur kapitalistur«, hon er ikki góð. Eina um sonin, sum spyr hví hann skal læra evnafrøði og støddfrøði, ið heldur ikki er nakað serligt. Ofta hevur ein yrking
verjubrekkunum rundan um býin! Ja, hann hevur einaferð skotið pápa tín og mammu tína beint í hjartað! Spyr tey, so skalt tú bara hoyra, hvat tey siga. Ja, hatta er ein óargaligur drongur, hasin Amor, tú mást