og vaskað, og farið varð beinanvegin í gongd við at gera bygnaðin fyri stovnin. Avtala varð gjørd m.a. við Norðurlandahúsið um samstarv, og í samstarvi við Havnar Bio varð biografur settur á stovn 15. desember
skjótt útlátið av VHG minkar í einum landi. Millum 1990 og 2007 hevur ES havt politikkir og skipanir, m.a. eina raðfesting av, hvussu burturkast helst skal viðgerast, sum hava havt til endamáls at minka um
hevur tvær útgávukonsertir millum jóla og nýggjárs. Nýggja fløgan hjá Brandi, Sometimes Truth Needs A Lie, kemur út í Norðurlondum í januar mánaði, men hon fæst longu nú til keyps í Føroyum, og Brandur
menninir í Hvítu húsunum gloymdu vísindaligu og menniskjaligu eginleikarnar, har every action has a reaction. Frustratiónirnar flutu yvir í San Francisco, har ungdómurin hevði fingið nokk av politisku
yvirtikið fíggjarøkið, høvdu okkara bankar ikki verið við í bankapakkunum hjá donsku stjórnini, ið m.a. tryggja alt innistandandi hjá føroyingum. ? ?Vit høvdu havt íslendskar tilstandir.? ?Ein ør ætlan?Við
hospitalskirkjuni. Kirkjan var fullsett. Vinir og kenningar vóru komin ymsastaðni frá úr Danmark, m.a. úr Jyllandi. Randi Hansen sæt við klaverið og fylti løtuna við sínum vakra klaverspæli og Øssur Berghamar
Onki greitt mark Í Føroyum er ikki nøkur greið fatan av, hvat fátækradømi er, men í kjakinum hevur m.a. verið spurt, um eitt húski ikki livir í fátækradømi - tá ið ráð ikki eru til egin sethús? - tá ið ráð
runnið so nógv sum vant. “I hope you don’t mind me moving less than usual, although I’m probably moving a whole lot more than I was the last time I was here” Kryddað við hópin av solo’um, har allir í bólkinum
kenda føroyska leikstjóran Eyðun Johannessen. Útbúgvin fekk hann starv við Aarhus Teater, har hann m.a. hevði høvuðsleiklutin í uppsetingini av Lykke-Peer, 1988, ið Eyðun Johannessen leikstjórnaði,og hevði
Sum yngsti beiggin, fekk eg tann heiður at siga nøkur orð um beiggjar mínar í kirkjuni. Eg nýtti m.a. orðini hjá danska hugspekinginum Søren Kirkegaard, ið eg haldi hóska so væl til Jørleif og Arthur,