at virða og vanvirða. Millum gleði og dapurleika. - Hetta eru evni, sum eru partur av gerandisdegi okkara. Ikki altíð. Men viðhvørt stinga mótsetningarnir seg upp. Teir gerast millum annað sjónligir, tá

vindeygu, hurðar og annað, er tað ikki meiri enn rímiligt, at vit eisini framleiða hesi tingini til okkara egna brúk. Ja, sjálvt fundarborð í ymiskum sniðum og slag og loft verða framleidd av Børkini, sigur

avmarkingar, og ES ber seg skeivt at viðhvørt, men ES tryggjar stabilitet í Europa. ES kann geva okkara vinnu teir møguleikar, henni tørvar. Skulu Føroyar mennast, kunnu vit ikki velja ES frá. Hetta er

at koma við djørvum hugskotum, eisini um tey kunnu tykjast svøk í løtuni. Støðan kann broytast, og okkara flutningstørvur er nógv øðrvísi enn hann var fyri 5-6 árum síðani, og tí kann tað eisini hugsast

“samtíðin”, og tað hildu vit vera hóskandi fyri okkum, sigur Jenný Lára. - So riggar tað eisini væl til okkara málsetning um at seta leikir upp, ið snúgva seg um samfelagsaktuell evni. List skal altíð avspegla

vinna, men í slíkum dystum avgera vit ikki hvussu dysturin tekur skap. Vit mugu fyrst og fremst gera okkara, sigur Lars Olsen at enda. Les eisini: Umboðsmaður gevur Lars av grovfílini Fleiri norðurírskir miðlar

dømi um, at Fólkaflokkurin eirindaleyst, uttan mið- og mál, og uttan fyrilit, misbrúkti ríkidømi okkara at einskilja, og forkoma nærum einum tilfeingi, ið kundi verið betur farið á mongum økjum í sambandi

hjálp og blídni, og vilja vit lýsa frið yvir minnið um hana, sum altíð fer at standa rist í hjørtum okkara. --- Poli

heimsmet ella nakað annað hevði megnað at fingið hann upp í part, tá innstillast skuldu nøkur av okkara frægu ítróttarfólkum til heiðurin sum ársins ítróttarfólk, ið varð latin í júst mest útskeldaðu

Talan er eftir mínum tykki um eina einastandandi væl samansetta frásøgn um tað, sum gongur fyri seg í okkara sjúkrahúsverki. Sendingin sannførir meg um, at vit á føroyska sjúkrahúsverkinum eiga starvsfólk við