varðhaldsfongslaður, tí ákærin metti vanda verða fyri, at harðskapurin skuldi endurtaka seg. Hesum ynski gekk rætturin á møti, og tí situr tann 40 ára gamli framvegis handan rimar. Hetta er heldur sjáldsamt mál
9. og 10. nov. 1938, tá ið 7500 jødiskir handlar og 200 sýnagogur vórðu brend og oyðiløgd. Ja, tað gekk skjótt fyri seg í 30’unum, og úrslitið var óhugnaligt og ræðuligt, tá ið upptalt varð í 1945. Nú hoyri
havt trupult við at sleppa út um stokkin á jolluni. Hóast alt gekk skjótt fyri seg, og hóast Tórður ikki megnaði at skráseta alt sum gekk fyri seg rundan um, so var tað kortini ein tanki, sum kom í huga [...] Soleiðis plagar tað at vera. Einfalt, trygt og skjótt avgreitt eftir minni enn einum tíma. Men soleiðis gekk ikki á heysti 2005. Tryggir vestar Teir koma nú norður á Urðina og leggja síðani stilt uttanfyri. [...] fyrsti maðurin er fingin innanborða. Jollan verður nú togað inn aftur móti landi. Henda fyrsta ferðin gekk sum hon skuldi, og menn halda tí fram við góðum treysti. Nú skulu tveir seyðir flytast og tríggir
og Lama Sea, løgdu til brots og tað riggaði beinanveg. Uttan himpr. Og trygt og gott og við humor gekk leiðin avstað við ferð og við góðari framførslu, ið fekk tætt samband við fólkið. Fólk var komið í [...] um gummiskóm megnaði at framføra sín stilla og laid back kenda tónleik til fulnar. Og framførslan gekk sera væl og fólk tóktist taka hana til sín, hóast hetta var at seta ferðina rættiliga nógv niður,
kann bara minna okkum á, at sálarsjúk fólk kunnu vera ótilroknilig. Hetta vita vit av, men hesaferð gekk so galið. Tá maðurin stendur har við einum dunki, so hevur man lítlan kjans, sigur Jens Rói Sørensen
sum fakfelagsmaður og hevur í mong ár verið stjórnarlimur í Skála Arbeiðsmannafelag, og hetta starv gekk hann upp í við lív og sál. Eisini innan ítróttin hevur hann verið virkin, og sat hann sum formaður
Tað gekk rættiliga illa við at finna, hvar Sjóvar Kommuna helt til. Eftir at nøkur av teimum lokalu høvdu verið beinasom, varð húsið funnið. Sjóvar Kommuna heldur til í einum húsum, sum liggja rættiliga
kom úr Sørvági leygardagin eftir. Leygardagin eftir, meðan vit bæði konan sótu við døgurðaborðið, gekk hurðin, og Eivind kom inn. Hann setti seg við borðið yvir av mær, legði hattin á stólin við síðuna
við fólki, eru trúføst, og at tey eru gestablíð. Fina og Sigird vóru trúføst í Ebenezer, og Eivind gekk í foreldranna fótasporum í samkomuni. Í nógv ár var hann sunnudagsskúlalærari, og so hevði hann saman
fyrrverandi dáman høvdu ilt við at tosa saman. Árini gingu, Eivindur gjørdist abbi, men sum tíðin gekk, píndi tað hann meir og meir, at hann ikki slapp at vera meir fyri síni abbabørn, og at tey øll ikki
