leggja prógvini á borðið. Prógvini finni eg í upptøkunum av øllum tí, sum verður sagt í tinginum. Lesarin skal her sleppa at lesa eina beinleiðis avskrift av teimum ósannindum og skeivleikum, sum HPS bar
skipa fyri eini spurnarkapping í blaðnum. Hvønn dag verður ein nýggjur spurningur settur í blaðið. Lesarin hevur høvi til at svara spurningunum og senda svarini til Sosialin. Øll røtt svør eru við í lutakastinum
skal ikki vera fylt við sansaávirkanum, men tær mugu vera við. Í kapitlinum, sum Lene læs, hoyrir lesarin til dømis ymisk ljóð. Hann hoyrir plask og prát, men í byrjanini er heilt kvirt. Fyri at vísa hvussu
u raðfestingunum Eg vil við fáum orðum royna at lýsa, hvat hesi mál snúgva seg um. Haraftrat er lesarin altíð vælkomin at seta seg í samband við Almanna- og heilsumálaráðið á tlf. 30 40 50 og spyrja seg
tað er, at alliera seg við aðrar miðlar og lata upplýsingar og myndir sína millum, soleiðis at lesarin fær ta bestu søguna.
ikki so frætt sum ein skuggi og høvuðspersónurin sjálvur, Høgni, so bróskkendur, at viðhvørt er lesarin glaður, tá ið skaldið gloymir hann. Ummælið tekur eisini fram aðrar frásagnartøkniligar veikleikar [...] heldur ummælarin, tá ið skaldið krógvar seg aftan fyri eina sterka frásøgu og roknar við tí, at lesarin dugir at lesa. Eisini byggingina í skaldsøgunum báðum, má Heðin Brú hoyra fyri: hon er nakað veik
hevur lagt seg eftir hesum, og í gjár tók hann Sosialin undir luppin. Men tað er synd at siga, at lesarin gjørdist klókari upp á fíggjarstøðuna hjá Sosialinum – tí tú skalt gera tær stóran ómak fyri at grugga
vendur og snaraður nakrar ferðir. Lat fara, kanska har var okkurt, ið vert er at siga frá. Tað má lesarin frá nú av døma um! Ferðin Long leið at fara. Nógvar flogrutur. Ein varð nevnd, ið fleyg yvir Norðpólin
er ein freisting frá Sátan, sum ein og hvør kann og hevur rætt og vald til at siga NEI til. Hevur lesarin nakrantíð komið út fyri einum homoseksuellum dýri? Nei! Sig so, at vit eru komin frá apunum, ella
Mentanargrunnur Studentafelagssins, sum gevur skaldsøguna út. Á baksíðuni skrivar forlagið, at lesarin fyri fyrstu ferð í føroyskum bókmentum, verður førdur inn í tað føroyska útisetalívið í Keypmannahavn