sleppa út. Øll í Føroyum hava hvør sín bil í dag, og at tey noyðast at bidda um pening fyri at fáa ein buss er skomm. Og um Sjúrða skal heim eitt vikuskifti, so kostar hetta yvir 1000 krónur. Hetta kemst av

lættari at fáa koyrikort til buss. Tað ætlar Jørgen Niclasen, landsstýrismaður, og tí fer hann í næstum at seta eina kunngerð í gildi um at linka krøvini til at fáa koyrikort til buss. Hann sigur í viðmerkingum

hevur undirvíst og innstillað til roynd millum ár og dag. Seinnu árini hevur hann fyri tað mesta koyrt buss. Frá barnsbeini hevur hann spælt fótbólt, og spældi við bæði dreingjaliðnum og unglingaliðnum hjá

60-unum legðist upp á land og stovnaði sína egnu fyritøku innan bilavinnuna. Alt frá taxakoyring til buss- og lastbilakoyring, inntil hann fyri fáum árum gavst, tá synirnir yvirtóku virksemið. Hákun og Maria

burtur og verður liggjandi yvir býnum. Stórar íløgur eru gjørdar í infrastrukturin við góðum almennum buss- og jarnbreytarsambandi. Alt fyri at minka um nógvu ferðsluna og dálkingina. Koyringin við dieseldrivnum

lagið Bussurin liggur á myspace síðuni hjá Maður:Glotti, myspace.com/maurglotti. Byrjunar reglan buss, buss, buss, eg droymi um ein muss, vísir, at fløgan tekur tráin upp eftir hinum útgávunum. Heilstoyptur

ambulansu. Eftir kríggið keypti hann so sín fyrsta buss. Ein stóran Bedford úr Onglandi. Hann koyrdi eini fimtan ár, eg kendi hann væl. Tey kallaðu hann Stóra Buss. Tað var ikki bara í Havn, at tað spruttaði [...] tað, eg minnist sum lítil smádrongur, arbeiddi pápi mín hjá fyritøkuni hjá abba mínum. Hann koyrdi buss og lastbil, og so repareraðu teir eisini bilarnar uppi í garasjuni. Longu her gjørdist Jógvan vanur

rundanum okkum – og hvussu hugnaliga fleiri eldri búgva, við stuttari frástøðu til alt tað neyðuga sum buss-samband og handilslív. Tað má kunna bera til hjá okkum eisini. Við vón um ábyrgd, eldhuga og nýhugsan

spent at síggja, hvat heimurin henda dag hevði at bjóða mær. Vit vóru, sum seyðir, rikin upp í ein buss, ið skuldi koyra okkum til komuhøllina. Bert 100 m hagani. Eg visti einki, um hvussu eg skuldi bera

rálu. Úr Keflavík koyrdi ferðalagið inn til Reykjavíkar, har skift var yvir til ein opnan, enskan buss, so íslendski hópurin kundi fagnast av fólkinum. Allastaðni har bussurin koyrdi var eitt ótal av fólki