an at útvega tí vanliga manninum eina inntøka, hann kann liva av. Olgar Mørski ávarar Tórmann, at ansa teir ikki eftir, so fer Punthavn at oyðileggja teimum Framtaksflokkin, tí alt »verður til møsn og

eini sokallaðari politiskari duell. Stjórin á Havsbrún, Bergur Poulsen, hevur verið settur til at ansa okkum, og uttan at taka munnin ov fullan, haldi eg meg kunna siga, at hetta hava verið nakrir sera

merkt av stóru ferðsluni. Ongar girðingar og forðingar eru at síggja. Tað er upp til tey vitjandi at ansa sær sjálvum og hvørjum øðrum. Í Noregi bar so at siga ikki til at seta bilin frá sær í nánd av ná

Vilt tú skjóta, mást tú kúvenda byrsumúlanum og so mást tú við tínum avmarkaða politiska handalagi ansa væl eftir, at tú ikki skjýtur teg sjálvan í fótin.

at oljufeløgini hava livað upp til tey føroysku krøvini og ynskini. -Vit siga oftani, at vit mugu ansa eftir oljuvinnuni, tí vit eru bangin fyri, hvat henda vinna kann koma at føra við sær. Men í veruleikanum

søtt, sum í mínum føri. Ella bara, tað veit eg ikki... Nøkur børn spæla á sandinum og tvey vaksin ansa eftir teimum. Talan er helst um ein útibarnagarð og pedagogar í arbeiði, eftir fúldigu yvirlivils

Pussið dettur niður, og berir músteinar standa og gálvað at tær. Vegirnir eru illa hildnir, og ein skal ansa sær ikki at detta í eitthvørt hol, sum bara liggur opið. Ferðaleiðarin ávarar í móti at ganga í trongu

avmarkað til ansing av persónum í fólkapensjónsaldri. Ansingarsamsýning kann veitast persóni fyri at ansa eldri og óhjálpnum heima, tá tørvur er á støðugari hjálp og hjáveru. Ansingarsamsýningin er ein s

stjórn ætlað okkum at nýta týðiliga fleiri pengar í vælferðini. Men allíka- væl skulu vit øll ansa eftir, at politiska kjakið ikki verður ov einfaldað. Tað er veruliga rætt, at har í komandi 2030-ætlanini [...] køvievni. Vit halda áfram við okkara arbeiði við komandi náttúrutjóðgarðunum. Og so skulu vit ansa betur eftir okkara hóttum djórasløgum. Sum tey flestu tíbetur hava hug at gera nakað við. Meira

aðrastaðni eru tey øgiliga upp­tikin av ikki at skaða tann villa fiskin, og tí verður nógv gjørt fyri at ansa eftir, at tað ikki er ov nógv lús og at fiskurin ikki rýmir, so hann blandar seg upp í tær stammurnar