til sinnopskornið, ið veksur seg so stórt at allir himmalsins fuglar kunnu búleikast í greinunum (Matt.13,31-32) – men innihaldið er eisini gott frækorn, nógv valakorn, og lítið er av dumbubosi. Hervið
til sinnopskornið, ið veksur seg so stórt at allir himmalsins fuglar kunnu búleikast í greinunum (Matt.13,31-32) – men innihaldið er eisini gott frækorn, nógv valakorn, og lítið er av dumbubosi. Hervið
til sinnopskornið, ið veksur seg so stórt at allir himmalsins fuglar kunnu búleikast í greinunum (Matt.13,31-32) – men innihaldið er eisini gott frækorn, nógv valakorn, og lítið er av dumbubosi. Hervið
grein. Her skal takast brot úr ískoyti til bókina. Hvussu gekk ein dagur á Kjalnesi, tá Birita var matmóður har? Jú, hon mátti upp við børnunum fyri at fáa eldin at brenna, sum hevði ligið hirdur um náttina
skulu koma til umvending«. Merkir tað so at øll menniskju blíva frelst? Tíverri nei. Jesus sigur í Matt. 7,13-14: »Farið inn um hitt tronga portrið! Tí portrið er vítt, og vegurin er breiður, sum førir
Hundraðtúsundtals fólk hava tó mist hús og heim, fólk standa í longum røðum fyri at fáa vatn og mat, og mong leita framvegis eftir næstringum, sum ikki eru komnir afturíaftur. Ein eldri kona segði við
vit arbeiddi var tað intenst, men so undu vit so eisini slappa av út a seinnapartarnar og antin gera mat sjálvi, ella fara út at eta, sigur Helgi Jacobsen. Soleiðis hevur ikki verið við »Hotl Føryar - meira
ein mánaða aftaná, at hann hevði fingið bandaguna av, var muðurin í lagi, og hann kundi tyggja allan mat. Annars sigst urmakarin at hava verið ein hugnaligur, fryntligur og blíður maður at koma inn til.
Hetta er eisini grundin til, at hann brúkar tempera, tá hann málar og ikki olju. Tí tempera er meira matt enn olja og hetta ger, at litkornini sleppa framat eyganum uttan at ørkymlast nakað serliga av endurskini
tíðin er farin frá pylsum, burgarum og pizza, og at fólkið í staðin ynskir sunnan og meir eksotiskan mat. Tað sama kann sigast um drykkivanar, og eru fólk farin at leggjast á eksotiskar drykkir og fremmant
