sóu vit so sólina fara niður aftan fyri oynna, við tí úrsliti, at vit máttu seta telt upp og gera mat í bølamyrkri! Men so hava vit roynt tað. Meðan vit sótu og ótu í myrkrinum hoyrdu vit dingo'ir ganga [...] vit ikki longur! Vit fingu teltini upp - aftur í myrkri - men áðrenn vit komu í gongd við at gera mat, fór tað at oysregna! Her var onki at gera uttan at krúpa í soviposan, og vóna at teltið ikki fór á

fram í heildini? Latið okkum vita hvat hendir tá ið vit fylgja ta greiðu læruna frá einum versi. Í Matt. 5, 37 stendur: »Men tala tykkara skal vera: Ja, nei, nei, nei, men tað, ið kemur út um hetta, er [...] Pætur bæði bráður og forvitin, so hann kundi ikki lata vera at kanna málið. Hetta kunnu vit lesa um í Matt. 28, 5-10, og Lukas 23, 55-24, 12. Lesið tað!! Og eitt greitt prógv um at kvinnur eisini vóru evangeliskar

til dirigent. Tvey ár seinni fór Ingrid aftur til Norra, hesaferð á ungdómsháskúla at læra at gera mat. Henni dámdi sera væl í Norra, men eftir at hon var vorðin trúðlovað, valdi hon at fara heim aftur

tir og heldur fram: - Ikki tí, onkrar broytingar eru farnar fram, tí nú selja vit øl og spennandi mat til stevnugestirnar, og eisini er tivoli-parturin blivin meira spennandi. Men vit royna at halda fast

Best er eisini altíð at siga øðrum frá, at tú fert avstað. Haraftrat er umráðandi at hava vatn og mat við. Tá ið man er í fjøllunum skal man altíð vera væl klæddur við vind- ella regnjakka. Eini góð ráð

sita fastar í reiðrinum orsakað av plasti, sleppa tær av góðum grundum ikki úr reiðrinum at fáa sær mat. Tá kunnu tær hungra, til tær doyggja. Og um tær fáa plast í seg á sjónum ella aðrastaðni, kann plastið

fótaspor í Føroyahúsinum, og hon hevur roynt seg í næstan øllum leiklutum har. Hon hevur bæði gjørt mat, serverað, vaskað upp og vaskað gólv, skipað fyri tiltøkum og enntá verið lærari á føroyska skúlanum

Somuleiðis verður nógv umtalaða føroyska matmentanin víst fram. Høvi verður eisini at smakka føroyskan mat. Inni í Dokk1 verður eitt kunningarátak um Klaksvík, sum borgarstjórin, Jógvan Skorheim stendur fyri

siga við ein annan, “Tú tókst mín ordra. Bíða eftir tínum egna! Næstu ferð koyri eg Tabaskosós á tín mat. Vita so, hvat tipp tú fært!” Júst somu løtu kemur ein annar tænari til kokkin og sigur, “Hví tekur

børnum, sum skuldu fáa torvið turkað. Vanliga fóru vit avstað beint eftir morgunmat. Vit høvdu so mat við okkum, breyð við smøri, kjøt og nóg mikið av te og kaffi, sum vit kókaðu á einum báli í haganum