veljarakanningini. Ein vaksandi fjøld av fólkinum í Føroyum vil eina heilt aðra leið fyri okkara tjóð, okkara samfelag og felagsskap. Og tað er tykkum fyri at takka, at ein verulig broyting brimar í samfelagnum
kann tó hava vansar við sær, um tað verður misbrúkt, ávarar Bjørn á Heygum. – Vansin kann vera, at okkurt sum er frammi í samfelagnum og kanska í ávísan mun ber brá av at vera eittsindur upphitað ávísa
helst koyrandi undir Tangafirði longu nú og undir Skopunarfirði í 2016-17. Bill Justinussen Latið okkum nú vera skilagóð og duga at geva øllum æruna - annars vænti eg, at stígur aftur kemur í. Hetta
mál kann fylla so nógv, so langt aftaná, at Jørgen Niclasen hevur greitt tað fyri løgmanni sigur okkurt um, at kriteriini helst ikki eru heilt í lagi, tá landsstýrisfólk verða tilnevnd, og spurningurin
sum vera man væl nøgd, og nú verður farið undir at gera enn fleiri nýíløgur. – Tað hevur eydnast okkum at skapa størri yvirskot, aftur í ár. Tað eri eg ótrúliga væl nøgd við, sigur Gudny Langgard,
Gøtu, og sovorðið vísir seg at telja. Um vit vísa rætta hugburðin, so ivist eg ikki í, at tað ber okkum til at vinna, men tað verður torført, eisini tí tað er so stórt trýst á mótstøðuliðnum, ið ikki
á øll tingfólkini um at taka hetta uppskot til sín og at vera við til at gera hetta til veruleika. Okkara ungdómur eigur at hava hesi rættindi, so møguleiki er fyri at fáa so góða vitan sum gjørligt um
av øllum ber, góvu Jan og mær og systkin okkara ein framíhjárætt og eina trygd, sum man hava gagnað okkum meira enn vit skilja. Eina framíhjárætt, sum eisini hevur borið gjøgnum teir sváru brotasjógvar
sum, eftir míni hugsan, er sera ódámligur. Vit síggja aftur og aftur, at stovnar verða stongdir í okkara nærumhvørvi, og at tænastustøðið gerst alsamt verri og verri, samanborið við tey størru plássini
skoraðu í yvirtíðini, og ímóti HB høvdu vit beinanvegin stóran møguleika. So kunnu vit bara ímynda okkum, hvussu tað hevði tikið seg upp, um vit høvdu megnað at skorað. Tað gjørdu vit ikki, og tað vísir
