tí máttu øll gera sítt. Tað var jú vanærandi at hava skuld. So máttu vit heldur spenna reimina og spara. Vit í Ólastovu vóru lutfalsliga væl fyri. Pápi hevði góðar gávur. Men hann var so beskeðin og hevði
eg fortelja tær alt mítt lív við depressjón, verða vit ikki liðug fyrrenn í morgin. So tað skal eg spara teg fyri. Men tá eg hyggi aftur á lív mítt, so hevur tað veruliga verið so dapurt, so dapurt, sigur
nógv størri búskaparvøkstur enn vit hava í dag. Og fáa vit tann vøksturin, so sleppa vit undan at spara okkum burturúr hallinum á fíggjarlógini. Javnaðarfólk skilja Nú sigur tú, at Javnaðarflokkurin skal
stovn er so minkað við einari millión krónum, og tað er ikki meira enn rímiligt, at eisini vit skulu spara, tá nú øll onnur skulu, men annars er tað ein spurningur um raðfestingar, og á Fiskirannsóknarstovuni
ikki saman. Nakrar av royndunum tú skalt klára - ein, faktisk - var ov ræðandi, so avgjørt varð at spara eitt sindur av pengum og nógva tíð við bara at snorkla úti á skerinum . Kavaralærarin var ein ógvuliga
Ceychellurnar. Teir merktu smeitin av ikki at hava egið flogfelag. Flogeløgini hugdu at hvar teir kundu spara pening og tað vísti seg, at fleiri feløg niðurløgdu teirra rutur til lítla landið. Fyri flogfeløgini
Tey hava merkt á egnan kropp, hvussu trongligt tað var at vaksa upp har suðuri, og vilja tí heldur spara børnini fyri sama stríð. Einans um Suðuroyggin kann bjóða - ikki einans vælútbúnum fólki, men eisini
loyvi at fáa hesi tingini uppá pláss. Men beint á tí staðnum, í teirri tíðini, tá var neyðugt at spara samkomuni fyri ósemjur sum kundu oyðileggja trúboðanina. Takið tíð at lesa Aps. 16. 1- 5. Endamálið
neyðug íløga, sum kostar pengar. Janus Joensen vísir á, at tá tú hevur mjólkneyt, ber ikki til at spara upp á fóðurið, hvørki stráfóður ella kraftfóður. - Neytini skulu hava nógv at eta, um tey skulu mjólka
báðum støðum. Við at leggja stovnarnar saman ber til at gera málsviðgerðina einfaldari og á tann hátt spara pening. Kommunulæknaøkið verður í løtuni umskipað. Læknavaktin fevnir nú um alt landið, og stór tøk [...] møguleika, skulu rinda til egna eftirløn, meðan tað almenna tryggjar tey, ið ikki hava havt møguleika at spara upp til egna pensjón. Øll hava rætt til eitt gott, virkið og innihaldsríkt lív. Samfelagið skal ikki