næstu øld. GEM er eitt samstarv millum øll oljufeløgini, sum hava áhuga fyri at leita eftir olju við Føroyar og so føroyskar myndugleikar. Endamálið við hesum samstarvi er at gera kanningar av eitt nú umhvørvinum
kirkjuni í Regent´s Park í London. Samankomin vóru gott og væl 70 fólk við ymiskum tilknýti til Føroyar. Heiðursgestir vóru Sofus Poulsen og rithøvundurin og blaðmaðurin Vitali Vitaliev, ið er føroyavinur
ikki rætt ? men nú er ein avtala við gamla kenningin Tony Parris so fingin í lag. Parris kemur til Føroyar í februar, og hann ber orð fyri at vera ein harður venjari, sum krevur, at spælararnir hjá sær eru
japanesararnar. Vit hildu at hetta var ein góð byrjan, ímeðan arbeitt varð við at finna útav, um Føroyar skuldu gerast limur í felagsskapinum ICCAT, sum regulerar tunfiskaveiðu í heiminum, og at vit eisini
hevur fingið avboð frá tveimum av teimum átjan, sum hann undan vikuskiftinum tók út til at umboða Føroyar í heimadystinum móti Kekkia komandi sunnudag. Talan er um Jan Allan Müller og Sámal Joensen. Hin
eftir slíkan túr standa fremri enn onnur útlendsk oljufeløg, sum vilja vera við í leitingini við Føroyar sigur løgmaður og leggur dent á, at eingi lyfti eru givin frá nøkrum av pørtunum um leiklutin í eini
Stefanson, stjóra á privatu granskingarfyritøkuni DeCode. Á fundinum varð tosað um samstarv ímillum Føroyar og Ísland viðvíkjandi ættarbregði og tess staðfesting á arvastreinginum. Vit havafingið fatur á
Holland, Eysturríki, Ungarn og til baltisku londini. Uttan iva man onkur vera komin hendanvegin, hóast Føroyar ikki eru nevndar í slíkum yvirliti - tá vóru vit jú »bert« eitt danskt amt. Verksmiðjan náddi at
broytingar í gildi. Broytingarnar hava við sær, at grunnurin fyrst og fremst skal veita lán til Føroyar og Grønland, meðan íslendskar fyritøkur bert fáa lán úr grunninum, um talan er um samstarv við fyritøkur
løgmaður, at tað er heilt náttúrligt, at ein so stór fyritøka, sum hevur havt so stórt samskifti við Føroyar og føroyingar, eisini hevur ein áhuga í at vera við í menningini her á landi. -Er tað oljan man hugsar