ð hereftir fór at krevja, at føroyskir og grønlendskir svimjarar skuldu umboða Danmark, og ikki Føroyar ella Grønland, skuldu teir fáa síni met skrásett sum donsk met. Men tað var eingin aprílsøga, men
sjónvarpi, ið hevur sett hyggjaramet, er og verður tað helst leingi aftrat, ein kempureklama fyri Føroyar og føroyingar. So kunnu vit tosa um kulturimperialismu og døgnflugur. Tað er sjálvandi eisini ein
kemur fiskur at standa óseldur á fiskamarknaðinum. - Men kortini verða føroysk skip tvingað til Føroyar at avreiða, hóast tey vita, at ongin keypari er, sigur formaðurin í Reiðarafelagnum. Hann sigur,
ikki ein doyggjandi útoyggj, og tí eg meti, at fólkið, vinnulívið og alt Sandoyarøkið koma at ríka Føroyar uppaftur meira enn í dag, og tí er Sandoyartunnilin ein íløga í tað føroyska samfelagið og ikki einans
nakran hátt, tí har er ein góð farleið frammanundan, sigur Magni Laksáfoss. Hann heldur, at so leingi Føroyar ikki av álvara hava latið upp fyri útlendskari arbeiðsmegi, so er ikki nokk av fólki at taka øll
familjuna í Gøtu at ferðast. Eftir lokna skúlagongd, fór hann í læru sum bakari, og kom aftur til Føroyar sum ein ungur maður. Hann fekk arbeiði hjá Frants Restorff. Skjótt bleiv hann forelskaður í damu
koma í gildi á nýggjárinum. Hetta er ein lóg sum gera tað smidligari hjá ES-borgarum at koma til Føroyar. Hon skal til hoyringar hjá øllum pørtum á arbeiðsmarknaðinum, tí tað er umráðandi, at eisini fakfeløgini
yvirtøkulógina, har orðingin “Kongeriget Danmark for såvidt angår Færøerne« varð nevnt. - Hetta eiga Føroyar at koma burtur frá, metir Høgni Hoydal. - Jørgern Niclasen fær eina stóra uppgávu, sigur Høgni Hoydal
tíð, har altjóðagerðin vindur uppá seg, har landamørk kámast og har mentanarliga sambandið millum Føroyar og útheimin veksur við rúkandi ferð. Eru tjóðarmerkini ikki leivdir frá eini fortíð, har mesti dentur
kunngerð, sum setir skipum forboð fyri at bunkra innanfyri 12 fjórðingar úr landi. Hon vísir á, at Føroyar nú hava oljuhavn, sum kann veita skipum tungolju, og nýggja kunngerðin, sum fer at koma, fer eisini
