at hon og Heri komu at kennast og knýttu ástarbond, og gingu seinni saman í hjúnarlag. Tey eiga trý børn, Louis, Siri og Janna. Persónliga kom eg at kenna Linhild fyri umleið tjúgu árum síðani, tá hon arbeiddi [...] arbeiddi hjá A.W. J, ið tá húsaðist her í kjallaranum hjá okkum. Um tað mundið áttu Linhild og Heri tvey børn, íð vóru umleið á sama aldri við tey yngru hjá okkum, og gjørdust tey spælivinir og vit vinkonur. [...] ymiskt saman. Hetta arbeiðið røkti hon til lítar, og mong eru tey foreldur, ið trygg kundu lata síni børn í hennara hendur. Tá serligir dagar hava verið her í húsinum, rætti hon mangan eina hjálpandi hond
Hann vildi arbeiða eftir førimuni og samstundis kunna vera nakað fyri sínar døtur og síni fýra abbabørn. Framvegis var hann hampiliga væl fyri. Hann svam javnan og røkti síni hús væl og virðiliga. Á
fortaldi um, hvussu ríkur tú var ? ikki í pengum, men at tú hevði so nógv at takkað fyri ? tína konu, børn og abbabørn, sum tú var so sera góður við og sum høvdu alt at siga fyri teg ? tú vardi um og tók tær
fortaldi um, hvussu ríkur tú var ? ikki í pengum, men at tú hevði so nógv at takkað fyri ? tína konu, børn og abbabørn, sum tú var so sera góður við og sum høvdu alt at siga fyri teg ? tú vardi um og tók tær
meira, men uppaftur størri er hetta hjá tykkum, góði Eyðálv, Cathrina, Poul, Carol, Óla Jákup og øll børn tykklara, sum mist hava eina góða og trúfasta konu, mammu, vermammu og ommu, og sum eisini elskaði
aftur var yngsti beiggin, Sverri, sum tá langabbi doyði, yvirtók húsini. Maja og Valbjørn fingu 5 børn: Sigrid, Mortan, Jóannes, Rakul og Betty. Maja kom at vera tann av systkinunum, sum samlaði familjuna
inntreingjandi fekk okkum at skilja týðningin av at fáa blóð Jesusar smurt á okkara hjartadyr, longu sum børn. Tað serliga við Teddy var at hann tosaði so at siga við øllum kroppinum, stundum grulvandi á øllum
hetta Nikos eitt serligt opið og frítt lyndi, sum var okkum so kært. Serligan alsk hevði hann til børn, bæði tey sum hann undirvísti og børnini hjá okkum starvsfeløgum. Nikos varð føddur og vaks upp í
innlagdur, men altíð við gott mót, smílandi og glaður, og hóast mótgang stóð tú ongantíð aftan fyri onnur børn, tvørturímóti. Í 1994 fekst tú ein lítlabeiggja, Róa, tit vóru sera tætt knýttir at hvørjum øðrum [...] vit í Onnugøtu í Hoyvik, har Birita mostur búði, og eisini har knýtti tú nógv vinarbond, bæði við børn og vaksin, so tað fall tær ringt at skula flyta aftur úr Føroyum eftir bert eitt ár. Sama árið flutti
tá vit komu aftur til Peterhead, men neyvan var nakað til tín sjálvan. Tú hevði hvørki konu ella børn, ístaðin fyri vart tú so góður við okkum bróðurbørnini! Seinasta minnið eg havi, var ónsdagin áðrenn