gjøgnum hulduheim leiður Sum børn vit mangan hoyrdi tá vit biltúr um oynna koyrdi Um slekt og ættarbond her heima og á sløttu strond Títt minnið er klárt og reint um farnu tíð tú rakar beint Ein tanka til okkum
vera áhugavert og gott at fáa eitt felag inn á Føroyaøkið, sum er so virkið á øllum Atlantsmótinum og her ikki minst í grannalagnum tvs. í økinum vestan fyri Hetland. ?Tað er sera hugaligt at hoyra, at eitt
spælimansorkestrið vitjar í Føroyum. Á sumri 2001 kom danski spælimansbólkurin »Gamle venner« til Føroya, her tey spældu á sambýlum, ellisheimum og øðrum støðum, har eldri fólk búðu ella hittust. Vitjanin eydnaðist
at fólk, sum ikki eru so køn at spæla urgu ella klaver, eisini skulu fáa gleði av sálmaløgunum. ? Her er hugsað bæði um kirkjurnar, skúlarnar og ikki minst musikkskúlarnar, sigur Bjarni Bækø Tað er Jens
Steinfinnur Mittelstein ??????????????????? Nógv er komi á skaftið, men vit steðga ikki her, málið skal røkkast komandi vælskeið. Sum borgari í Tórshavnar kommunu kann eg gleðast um framburðin, ið kommunan
eisini hava evnað til sjálvi. - Tað var í hesum sambandi, at vit vitjaðu umborð á Magnusi Heinasyni. Her skuldu næmingarnir sjálvir síggja, hvussu eitt skip sær út, áðrenn tey fara undir at gera sítt egna
jólakvøld«, og tað er eisini fyrsta lagið. Onnur løg á fløguni eru til dømis »Eg rósu upp sá næla«, »Her koma Jesus tíni smá«, »Nú ringja kirkjuklokkur so hátt« og »Gleðilig jól«. Løgini eru væl vald og minna
býráðslimur, hava rættiliga nógvan seyð. Og um tað er rættvíst ella ikki, skulu dagar ikki takast ímillum her, men tað er heldur ongin loyna, at akkurát hesir báðir verða mangan lagdir undir at eiga ein trivaligan
Javnaðarfloksins til Tórshavnar Býráð At kommunan manglar bústaðir, ber boð um at fólk vilja búgva her. At nøkta tørvin er ein møguleiki hjá kommununi at mennast, ikki ein trupulleiki. Umráðandi er, at
mist láginntøkubólkum og pensionistum. Oljugjaldið er ikki sørt ómoralskt. Sum vit áður hava víst á her, er upprunaliga endamálið við hesum avgjaldi langt síðan burtur. Hetta hevði nakað við oljukreppuna