av hesum slóðara, ið lærdi okkum so nógv um, hvussu eitt samfelag kann vera styrkt av fyrigeving. Styrkin og áhaldnið hjá Nelson Mandela verður ongantíð gloymd. Góðu tit øll! Eitt kvøld sum í kvøld leita [...] taka sær av børnum, sjúkum og gomlum. Øll tit arbeiða, tá ið onnur gevast og hava frí. Allar tímarnar í samdøgrinum, alt árið runt, jólaaftan og í kvøld, eru tit í gongd. * At vaksa upp í Føroyum gevur gott [...] ikki nóg nógv ung fólk heimaftur. Tað er okkara størsta avbjóðing. Føroyar vóru ikki mentar so nógv, sum tær eru, um ungir og útbúnir føroyingar ikki komu heimaftur og sóu møguleikarnar. Hesi ungu høvdu eins
av hesum slóðara, ið lærdi okkum so nógv um, hvussu eitt samfelag kann vera styrkt av fyrigeving. Styrkin og áhaldnið hjá Nelson Mandela verður ongantíð gloymd. Góðu tit øll! Eitt kvøld sum í kvøld leita [...] taka sær av børnum, sjúkum og gomlum. Øll tit arbeiða, tá ið onnur gevast og hava frí. Allar tímarnar í samdøgrinum, alt árið runt, jólaaftan og í kvøld, eru tit í gongd. * At vaksa upp í Føroyum gevur gott [...] ikki nóg nógv ung fólk heimaftur. Tað er okkara størsta avbjóðing. Føroyar vóru ikki mentar so nógv, sum tær eru, um ungir og útbúnir føroyingar ikki komu heimaftur og sóu møguleikarnar. Hesi ungu høvdu eins
og átti Jákup frammanundan í fyrru giftu síni, so var tað tað. Men tá soleiðis er vorðið, so kann Rolf sleppa at forklára, at um so var: 1. hví Jákup so ikki var saman við foreldrunum í fjósinum í Betlehem [...] at 1. líkjast evangeliini, ja, so er tað galið, tí so hava evangelistarnir skrivað av eftir hvørjum øðrum, 2. 3. og líkjast tey ikki, ja, so er eisini tað galið, tí so er Skriftin í ósamsvari við seg [...] 2. 3. hví Jákup so ikki var saman við foreldrunum í Templinum, tá Jesus varð umskorin 8. dagin? 4. 5. hví Jákup so ikki var við foreldrunum á ferðini til Egyptalands? 6. 7. hví Jákup so ikki var við foreldrunum
samvitskuni hvíld. Gud er nøgdur, og tað áttu vit eisini at vera, tí um vit ivast, so avnokta vit Guds vitnisburð um seg sjálvan. Um ein Ísraelsmaður til dømis hevði sagt: “Hvussu kann eg vita, at eg verði [...] 21, finna vit hina vøkru og vælkendu søguna um koparormin á eini stong. Hesin koparormur er eitt hitt mest talandi mótbílæti um frelsaran á krossinum. “So fóru tey avstað frá Horsfjalli og tóku leiðina [...] oyðimørkini, fingu teir av Harrans hond. Men nú, nøkur ár vóru farin, nú fóru tey at minnast aftur til hin góða matin í Egyptalandi, til kjøtgrýturnar. Tann dagin tey vóru komin yvir um Reyðahavið,
fingið afturat. Fyri nøkrum árum síðani fingu sjúklingarnir møguleika at fáa dialysuviðgerð um kvøldið. Tað gjørdi, at tey, sum eru so fræg, at tey orka at arbeiða, fingu møguleika til tess. Allir hesir batar [...] 3 dialysur um vikuni. Hjá fleiri hevði tað bøtt um lívsgóðskuna, um tey kundu sloppi framat oftari. Aðrir møguleikar fyri viðgerð Eg skilji væl, at norðoyingar og eysturoyingar hava ynski um styttri farleið [...] landsstýrismaðurin nú er í holt við at bøta um viðurskiftini, vil eg heita á hann um, saman við heilsuverkinum og yvirlæknanum, heldur at leggja dent á at bøta um verandi umstøðurnar. Tað kann m.a. gerast
foreldrini, sum hava reist honum henda steinin, so hann ikki skuldi gloymast. So ungur hann var, so er tað ikki nógv, sum kann sigast um Jens Petur sjálvan, men hann eigur so eina ætt, sum er væl kend í [...] skrivað um ættina. Djóni Andreasen hevði í Varðanum, bind 64, 1997, eina longri frásøgn um hesa Weihe ættina, sum upprunaliga kallaðist Weis. Henda greinin kemur tískil serstakliga at snúgva seg um ættina [...] millum annað í Sosialinum, har hon eisini lýsti barnaheimið hjá Jens Peturi: Pápin var arbeiðsmaður, so umstøðurnar vóru ikki til, at sonurin kundi fara í realskúla og síðan lesa víðari, hóast evnini vóru
100 ár, Leonia og Jens Ludvík fóru væl um henda gamla komfýrin, som hitaði teimun køkin og meir enn tað , so stórur sum hann er við trimum eldholum. Tað er so hugaligt og nossligt inni. Tey brendu torv [...] sum ikki høvdu so nógvan skund, hevur gjørt meg so frægan, sum eg eri í dag. Stórhúsfólkini vóru góð við meg. Leonia vaskaði skúlan og áðrenn oljufýring kom, kykaði hon hvønn morgun, so at tað var heitt [...] bandupptakaran frá við góðun, gomlum norskun fólkamusikki. So við og við kom eg eisini at dáma hendan musikkin. Jú, tað var stak hugnaligt at vera saman við teimum, og í Stórhús kom ofta nógv fólk
Williams-dóttir. Tey fingu tríggjar synir saman, og eru teir vaksnir nú og eru til skips. Herluf og Lis bygdu hús saman uppi á Mýrum, og er tað sera vakurt at búgva har serliga um summarið, tá ið hei [...] upp. Herluf plagdi at ganga á fjall, serliga í Nýpuni, har pápi hansara røktaði. Alt var so gott, og alt sá so ljóst út. Vit vuksu til mans og fóru til skips. Herluf sigldi sum kokkur við Vesturleika í [...] álitismaður, og tú visti, hvar tú hevði hann. Herluf var eisini væl dámdur av skipsfeløgum sínum. Minnini um Herluf, mín góða vin, eru góð, og eg dugi ikki at fata, at hann ikki er millum okkum meir. Tað
eina glaðu so harða, at teir fingu ikki bátin upp í móti aftur og róku norð um Viðoynna. Har lógu teir alla náttina og andøvdu. Kvøldið eftir gekk hann vestur á, og um náttina settu teir upp á Eiðsvík, [...] seinni kafé. Sofía doyði stutt eftir mannin. Edvard Mitens skrivar um sína tíð sum sýslumaður í Eysturoynni um sínar ymisku uppgávur. Ein var um ungar menn, sum umkomust við Marionnu, har tað varð upplýst, [...] stendur einki í bløðunum tá um hesa vanlukku. Men tað stóð tó í Dimmalætting, at seinnapartin í november hevði verið eitt ógvusligt illveður við nógvum regni. Havnará varð so stór, at Áarvegur stóð undir
av lívinum, so syrgdi tín familja fyri, at tú livdi lívið. Tú vart við í øllum og kundi tí geva so nógvum so nógv. Tað kunnu vit takka tykkum fyri Haldis, Arni, Rannva, Ári og Jógvan. Tit stuðlaðu Boga [...] liva, hóast tit kanska kundu valt at vart hann. Tað er helst orsøkin til, at Bogi var tann, hann var. Saknurin hjá tykkum er stórur. Má Gud vera við tykkum. Vit vilja við hesum fáu orðum takka fyri Boga [...] síðan vit fingu tey tungu boð, at tú ikki vart millum okkum longur. Tað var ikki í okkara huga, tá tú fórt til Danmarkar í septembur í fjør, at vit ikki skuldu síggja teg aftur. Tú vart so glaður fyri
