Túrurin plagar at vera lýstur í góðari tíð, so fólk kunnu fyrireika seg til dagin. Fyrsta árið var veðrið sera ófantaligt, annað árið var klárt og gott veður, og hesaferð var gott veður, men lá mjørkin nakað

løgdu merki til, hvussu skitnir føroyskir bilar eru. Á framløguni greiddu tey frá, hvussu føroyska veðrið er orsøk til, at bilar verða bæði dálkaðir og at tað er orsøk til, at lakkið slítist skjótari enn

og eg hugdi bara inn í kirkju­garðin. Hetta mól í heysin­um á mær, hvat ið kundi fara at henda. Veðrið øtlaði, og tað gjørdist av allarringasta veðri. Eg hevði lagt meg í eina koyggju í tí yvirbygninginum

sorti upp dró. Skjótt hann seg breiddi og so kom eitt vindblak, var best í stundini heim seta kós? Veðrið skjótt øtlar – teir línuna draga kraftmiklar hendur nú rívast til blóðs. Skjótt bar hann at, tann

ikki við at siga, hvussu ilt myrkrið ger teimum. Annars plagi eg at liva eftir setninginum, at er veðrið ringt, kann tað bara gerast betri, og eingin orsøk er at stúra í illveðri, tí tað skiftir so knappliga

trilka vindin upp í strúk ella hvassan vind av suðri. Tað vil við øðrum orðum siga, at suður skuldi veðrið verið gott, og norður aftur skuldi vindurin verið undan. Men soleiðis var tað ikki. Sunnudagurin

oyggjarnar. Soleiðis rullar eitt árið fyri og annað eftir. Toftafólk á sangferð Næstsíðsta sunnudag var veðrið gott. Í sambandi við eina samrøðu, sum vit skuldu gera við Símun i Túni um, tá hann hitti forsetan

at venja á grasvallum. FCK gjørdi skjótt av, og sunnudagin fóru teir til Manchester. Men har hevur veðrið ikki verið nakað serligt. FCK hevur fleiri ferðir vant á graslíkisvallum. Tað kunnu teir eisini gera

num í Esbjerg mikukvøldið var sera stórur. Teir høvdu roknað við átta túsund áskoðarum. Men góða veðrið, undanvindurin hjá heimaliðnum og forkunnugu gestirnir úr høvuðsstaðnum, tóku teir, sum høvdu roknað

ísposa millum beinini, inntil dysturin var liðugur. Sum alla staðni í Europa uttan í Føroyum, so var veðrið í Frederiksstad týskvøldið framúr gott. Todi Jónsson skoraði einasta FCK málið, tá ið fyrra umfarið