til hjá øllum bygdunum at gjørt allar hesar tiltrongdu íløgur sum sjálvstøðugar kommunur. Tá tað er sagt, so er av størsta týdningi, at ábøtur, umvælingar og útbyggingar ikki verða framdar lokalt uttan
partur av floksleiðsluni, og vit eru á jøvnum føti við hini lokalfeløgini. Upp á tann mátan fáa vit sagt okkara hugsan eins og øll onnur lokalfeløg, sigur Beinir Johannesen og leggur aftrat, at hetta hevur
høvdu staðið í busssteðgistaðnum fram til bussferðina, hevði franska ferðagentan samstundis sagt, eins og hin týska couchsurfarinnan heima við hús, at hon sjálvdan hevði upplivað so fitt fólk sum
Í Degi og Viku týskvøldið, varð eg nevndur sum ein loyalur politikari, og sagt varð, at loyalitetur lønti seg ikki. Eg føli meg noyddan at koma við eini viðmerking, tí tað vildi verið spell, um mítt politiska
at gera við pínuna, hóast hon hevur verið vaksandi. – Eftir at hava tosað við nógv fólk, sum hava sagt frá sínari søgu, havi eg eina sterka kenslu av, at vit í Føroyum hava tørv á einum traumadepli. Ein
serliga tíð í parlagnum. Bæði eru forelskaði og hava stórar dreymar um tilveruna saman! Ofta verður sagt, at parlagið hevur trý stig. Fyrsta stigið er, BRÚÐARFERÐIN. Hetta er tíðin, tá ið alt er so gott
ikki at hugsa sær, hvussu hann hevði tikið tað, um onkur, tá ið hann hevði tað allar ringast, hevði sagt honum, at tað fóru at ganga 6 ár áðrenn hann gjørdist frískur aftur. – Síðani eg gjørdist frískur
skipað varð sum Nám X í Eysturskúlanum í Havn, og sum framhald av okkara skipan hevur kommunan sum sagt gjørt eina frágreiðing um Nám X. – Frágreiðingin er eitt skjal, sum tann kommunala politiska skipanin
í veruleikanum tosaði um samstarvið við ein ráðgeva? Eg eri ikki vísur í tí. Kanska HEVUR stjórin sagt júst tað sama tvær ferir og í hvør sínum høpi. Men um mín illgruni er rættur, heldur leiðslan í K
Føroya biskupur, Stiftsstjórnin, Felagið fyri kirkjuráðslimir og Prestafelagið, hava í hoyringarskrivi sagt, at tey kunnu als ikki viðmæla, at hetta verður gjørt. Men tað leggja løgmaður og “kirkjuministarin”
