einum íslandstúri varð hann umvendur, 21 ára gamalur. Um hann longu tá setti sær fyri at læra til prest, veit eg ikki. Í 1939 fer hann til Danmarkar á Haslev Udvidede Højskole. Hann arbeiðir á bóndagørðum [...] var nú blivin 34 ára gamalur. Tá í tíðini var ein reglugerð, sum segði, at skuldi ein vígast til prest, var evstamarkið 40 ár. So tá eg var tvey ára gomul, fluttu vit frá Hejls til Århus at búgva. Við
skyldmann okkara, sum er búsettur í Oyggjunum. Hann er sonur hin fyrr nevnda Óla Poulsen, ofta róptur Óli Prest ímillum manna. Seinri gjørdist Andreas ein kendur linjuverji og dómari. Íðin tók hann lut í tí or
her segði hon sjálv frá royndum á lívsleiðini, og vísti á, at uttan hjúnafelagan Petur Petersen, prest hevði mangan verið trupult. Størsti eginleiki hjá Karolinu var allarhelst, at hon var trúgv ímóti
aldið Minningarhaldið var longu sunnudagin eftir vanlukkuna í Húsa Kirkju, har Thomas Jacobsen, prestur og Henry Andreasen, trúboðari stóðu fyri guðstænastuni. Sera nógv fólk vóru í kirkju, sum vera
brádliga, so óvæntað ? Ann vaks upp við Tinghúsvegin í Havn. Vit gingu allar í sama skúla, gingu til prest saman. Thaysen, prestur, konfirmeraði okkum í Havnar kirkju 2. oktober 1949. Vit hittust øll aftur
ið bert vóru 7, 9, 12 og 22 ára gomul. Tú greiddi mær eisini frá, hvussu gott samband tú hevði við prest, ið vitjaði teg dúgliga, og at tit báðar fingu tosað um øll lívsins viðurskifti. Hesa tíðina í Ke
okkum øll, sum mistu okkara kæru við Sjóborgini. Ærað verður minnið um manningina. Takk til Una Næs, prest, fyri minningarhaldið í kirkjuni yvir Hilbert her í Vestmanna. Takk til Jónfinn og Fríðgerð, fyri
fyri teirra gestablídni, tá vit ungu komu í heimið hjá teimum. Vit kendu okkum altíð vælkomin. Sum prest og prædikumann minnist eg Høgna sum missiónsmann. Tað var eingin loyna, at hann brendi fyri missión
Hetta skriftstað fær meg altíð at hugsa um Jákup Magnussen. Tí um tað var nakað sum eyðkendi Jákup Magnussen, so var tað bøn. Hann bað dagliga og regluliga. Hann hevði ein langan lista við nøvnun av m
høvdu abba og ommu í Lamba – Hans Petur Weihe og Emiliu, fødd Holm. Emilia var dóttir Lassen Holm, prest í Norðurstreymoy. At foreldrini hjá pápa soleiðis í bæði borð vóru eftirkomarar frá Djurhuus av Nesi
