somuleiðis ringt úr einum øðrum handli at boða frá, at har høvdu fólk eisini verið á gátt og høvdu stolið eina rúgvu av tómum fløskum. Løgreglan veit ikki, hvussu nógv blikk, og hvussu nógvar fløskur, talan

a, fýra eru tikin fyri at koyra við kenning, ein teirra hevði ikki koyrikort, og ein annar hevði stolið bilin. Eisini hevur verið húsaófriður onkustaðni, har løgreglan mátti skilja partarnar. Útvarpið

fóru at kanna málið saman við fólki, sum arbeiddi í bygninginum, men tey sóu einki til, at nakað var stolið. Síðani vóru myndirnar frá vakmyndatólunum gjøgnumgingin, men har var eisini alt stilt og friðarligt

Mikkeller í Gongini 2 í Havn. Ein rútur varð brotin og tann ella tey, sum høvdu verið inni, høvdu stolið nakað av pengum og rúsdrekka. Aftur í morgun visti vaktleiðarin at siga, at enn eitt innbrot hevur

siga, at brotið er inn at skrivstovuna í døgunum millum jólaaftan til hin 3. januar. - Her var einki stolið, og líkt kundi verið til, at tað heldur er onkur, sum her hevur funnið sær innivist í hølunum. Løgreglan

í løtuni og verður skuldsettur fyri innbrot og tjóvarí. Sum skilst á løgregluni, hevði viðkomandi stolið úr handlinum. - Her eru vakmyndatól, og tá handilin letur upp í morgun, fara vit at hyggja neyvari

Dagin eftir dystin roknaði løgreglan við, at kroatarnir høvdu verið umborð á bátum í Havnini og stolið neyðbluss. Men enn er eingin fráboðan komin um stuldur frá bátum. – So vit hava onki yvirlit um,

Norska løgreglan tók nú um dagarnar nakrar menn, sum høvdu verið í Agder og stolið fýra stuttleikabátar. Sambært løgregluni høvdu eigararnir goldið góðar tvær milliónir krónur fyri bátarnar. Bátastuldur

ákæra nummar 33, sum er um grova embætismisnýtslu og tjóvarí, har hon hevur játtað seg seka í at hava stolið heilivág einum avlamispensjónisti, sum hon var heimahjálpari hjá. Kvinnan segði sorgarbundin á málinum

rýmingar, men løgreglan fekk skjótt fatur á teimum inni í einum húsum, har tey royndu at goyma seg. Stolið bilin frá bilasølu Tað vísti seg, at bilurin, sum tey trý koyrdu í, var stolin frá einari bilasølu