hálva milliard í oyðsli. Íløgukarmurin eigur at minka eini 200 milliónir í hesum tíðum og mann kann spara restina við at leggja stovnar saman, leingja rakstrarjáttanirnar og skera alt burtur, sum ikki eru
av, samstundis sum grótið frá Eysturoyartunlinum beinanvegin verður brúkt, og allir partar koma at spara pengar, samstundis sum nyttan er hin mesta. Soleiðis hava vit arbeitt í gomlu býráðssamgonguni, og
fyri føroyingar, sigur landsstýrið, sum nú eisini er farið undir at avmontera sendistovur. Fyri at spara pengar gevast teir við keypa bensin á bilin, og har standa vit so við ongari framdrift í bretska
um mánaðin – uttan yvirhøvur at arbeiða ein tíma meira! Sig so, at tað loysir seg at arbeiða og spara upp til egna pensjón. Biddarabræv Bárðar Og samgongan hevur nú sent sítt biddara- og ómegdarbræv til
sum slíkir næmingar fáa í okkara grannalondum. Glottar eru ikki at hóma, tí nú skal fólkaskúlin spara enn meira. Óheppin nýggj orð Tá ið alt omanfyri er sagt, skal eg viðganga, at nógv óheppið er eisini
nógvan pening upp á eina úthurð, nú tað verður leitað við lykt eftir hvørjum oyra, sum tað ber til at spara burtur. Tað eisini er klípt burtur av hjá fyritíðarpensjónistum og øðrum bólkum, sum eru teir all
og hetta merktist eisini í sjúkrakassanum, hóast limatalið hækkaða. Okkurt mátti gerast fyri at spara, og á einum aðalfundi hevði nevndin uppskot um at seta tilskotið til heilivág niður frá ¾ til eina
pensiónir til átta tingfólk er ikki so øgiliga lítið. Tað er ein góð sparing. Men hóast vit IKKI spara pengarnar kunnu teir brúkast betur í sjálvum tinginum. Fólkaræði snýr seg ikki bara um kvantitet,
at vera ímóti. – Eins og tey altíð eru ímóti øllum uppskotum um sparingar og rationaliseringar. At spara er ikki stuttligt. At hækka skattin er ikki stuttligt. Men at vera gávumildur við pengunum hjá øðrum
sum í dag hava dagtilhald, eru komnar í eina trupla støðu, nú landið ógvuliga knappliga valdi, at spara stuðulin til hesi burtur. Sum skilst á kommununum er tað ikki eins nógv tað, at stuðulin er burtur
