frá sínum upplivilsum í Danmark. - Vit eru púrasta ovfarin av vakra landinum og tí blíðskapi, sum okkara vertir sýndu. Á vitjanini í Føroyum búðu donsku pensjónistarnir hjá privatfólki við Skálafjørðin

og fyrikomandi, sigur hon, tá tit vitja í grillini og handla, ja hettar fløvar hjartað. Tillukku okkara kæra kona, mamma, vermamma, omma og systir, Gud vælsigni teg framyvir. Vit í húskinun hjá tær Ingi

sum verður orðstýrari. ? Vit vóna, at fólk møta væl upp, tí hetta er eitt týdningarmikið evni fyri okkara ungu menningartarnaðu. Fólk eru vælkomin at koma við viðmerkingum og spurningum, so vit fáa lýst

Gunnar frá. Hann væntar ikki, at hetta, sum sparikassin er farin í holt við, verður nakað eindømi. ? Okkara áhugi í hesum er jú, at vit fáa nakað sjálvi burturúr, samstundis sum at vinnulív, ítrótturin og

landinum hava brúk fyri betri hølis- og arbeiðsumstøðum. Tá vit koma til tann fíggjarliga partin, er okkara grundsjónarmið, at framtøkini skula sampakka við tann almenna íløgukarmin hjá landinum. Vit hava

Føroyum, og Sosialurin er sjálvsagt eisini við í ferðalagnum og fer komandi dagarnar at fylgja við okkara monnum undan dystinum í Reykjavík leygardagin. Eftir øllum at døma eru tað ikki bert føroyskir fjølmiðlar

siga hvør fyri seg á mál. ? Vit rokna við at fáa væl størri kapping næstu ferð. Men vit fara at gera okkara fyri at varðveita oddasessin, sigur Inga Thorkildshøj.

blandað seg í heiðursmerkjatoppin á oyggjaleikunum. Tó at aðrir kanska eru styrkismettir hægri enn okkara, so hevur tað hvørja ferð síðani 1997 eydnast liðnum at fáa okkurt slag av metalli heimvið. Spurtsigur

framdi ein ótrúligan arbeiðsinnsats, og sjálvt um tað ikki var nokk, so gjørdu vit tað, sum stóð í okkara makt, og so gerst ikki meira, helt Julian, sum nú leggur leiðina til Íslands, har hann restina av

2002, so var onki sakarmál í dag. - Restorff´s bryggjarí sendi eitt bræv til fútan, har víst varð á okkara lýsingar og spurt, um tær vóru lógligar. Og tað taki eg sum, at tað er Restorff´s, sum hevur meldað