heildarkvotuni av lodnu, tó avmarkað til í mesta lagi 30.000 tons. Ísland vildi samráðast um hesa skipan, tí stórar broytingar hava verið í gongdini hjá lodnustovninum seinastu árini, og tí óvissa er um
til skipanina, har billett skal keypast báðar vegir. Í eina tíð hava strandfaraskipini virkað eftir skipan, har billett bert verður kravd inn annan vegin, men hetta verður broytt, nú nýggj innkrevjingarskipan
halda so fast um hesa »órættvísu« skipan. Argumentini hjá Kára Petersen, búskaparfrøðingi, í Vikuskiftisblaðnum fyri at broyta skipanina eru, at við verandi skipan kann tann, sum fær hendan einkarrætt [...] vikuskiftisblaðnum lósu vit eisini um, hvussu landið á hin bógvin heldur fast um eina margháttliga skipan í fiskivinnuni, har summi vinnulívsfólk fáa tilfeingi ókeypis, sum tey so kunnu selja av landinum
spælinum á vøllinum. Meðan AB við fleiri nýggjum spælarum á vøllinum hevði ilt við at finna eina skipan. Fyri AB eru Hans Jørgensen, Jógvan Isaksen, Sørin Samuelsen, Bárður Olsen, Jógvan Skeel Nolsøe og
ikar sum avgera um vit fáa ein fisk eina flugu, ein virus ella ein bláhval – ella fólk. Alt sama skipan. Gransking av livandi verum, lívfrøði, er ofta arbeiðið at greina livandi margfeldi í sløg. Hetta
starvsfólkum hennara, Tórhild Joensen, námsfrøðingur, minnast aftur á stuðulsfólkaskipanina. “Tað var ein skipan, sum ongantíð riggaði serliga væl her á Miðstovninum,” halda tær báðar. Asta í Toft sigur, at tá
ikar sum avgera um vit fáa ein fisk eina flugu, ein virus ella ein bláhval – ella fólk. Alt sama skipan. Gransking av livandi verum, lívfrøði, er ofta arbeiðið at greina livandi margfeldi í sløg. Hetta
yvirliti yvir diagnosur, sum eru ávegis. Sorg verður eftir øllum at døma ein diagnosa, næstu ferð henda skipan verður eftirhugd. Og tá vit eru komin har til, so haldi eg av sonnum, at vit tosa um eina ringa diagnosu
mai.
Á Toftum siga tey, at tá komið er út móti Oyrunum leygardagin, og bátarnir eftir neyvari skipan stevna inn í Oyrahavnina og leggja til bryggju, setir Harmonikuliðið sín dám á við at spæla sjómanssangir
ð ikki at seta seg ímóti tí. Tað er betri at royna tann leistin, heldur enn at snikka onkra aðra skipan saman, sum ikki er roynd, og sum kann elva til ógreiði á fíggjarlógini ella roknskapinum hjá lan
