heilt serligir dagar, tá ið ferðamannaskipini komu úr Danmark. Tá komu jú vikubløðini. Teir dagarnar var opið út á kvøldið, so fólk kundu fáa bløðini, so skjótt tey komu í land. Hesar dagar var stórur trafikkur [...] annað heim hjá henni. Javnan sást hon í býnum, og hvørja ferð fingu vit eitt prát, bæði um gamlar dagar og um aktuel evni. Margretha var sera vitandi, og hon hevði sannliga eisini sínar meiningar. Sum sagt

hjá Heidi og Charlotte steðgað, og hon vísti tríkorter til fýra. Onki merkiligt í tí, men nakrir dagar seinni steðgaði Johannes`sa klokkuradio - eisini á tríkorter til fýra. Tað var heldur løgið, og eg

vakra og góða sangrødd. Sum ung plagdi hon at syngja á møtum saman við sangvinkonum sínum. Tá 14 dagar vóru eftir av foldarlívi hennara, komu sangvinkonurnar at vitja hana og syngja ungdómsins sangir fyri

myndaður í jarðardjúpum. 16. Forløg míni eygu tíni sóu, og í tína bók vórðu skrivaðir allir teir dagar, ið avmáldir vóru, áður enn nakar av teimum var til. 17. Hvør torskilnar eru, Guð, mær hugsanir tínar

Orð eru so fátøk, men tú skal vita, at vit hava allar størstu samkenslu við tær og tínum. Komandi dagar verða ikki lættir, tá er gott at tú hevur tíni tætt at tær. Vit lýsa Guds frið og drýpa høvur í sorg

gekk so skjótt fyri seg. Tú fórt á hospitalið og stutt eftir sendur niður, har tú so endaði tínar dagar. Eg fekk líka heilsa upp á teg í ambulancanum í Vestmanna, áðrenn tú fórt, eg bað um at tað ikki fór

eyðkenni hjá abba var nevnliga, at hann mest sum lýsti av lívsgleði. Abbi hevði verið ússaligur nakrar dagar, áðrenn hann andaðist. Men dagin fyri hann fór, lat hann okkum vita, hvussu nógv hann vónaði, at hann

kenna teg. Tað var svárt at missa teg. Skula nøkur troystarorð vera at siga, so eru tey, at fáar dagar áðrenn deyðadag tín, segði tú tína vón vera, at tá tú skuldi hiðani, skuldi tað vera "uppá eingang

og vitja í november mánað, ið skuldi verða síðstu ferð, eg sá teg á lívi. Vit fingu nakrar góðar dagar saman, og eg dugdi væl at síggja, at tú var sera avkreftað og helst ikki hevði langa tíð eftir. So

tað kennist at fáa slík boð. Men Gunnar tók tað sum ein maður og var púra avkláraður um, at hansara dagar vóru taldir, og at hann bókstaviliga talað gekk við deyðanum í hondini. Hann var framvegis tann fitti