ta fiskivinnunýskipan, sum kom í gildi á nýggjárinum. Men, hvussu roynist so nýggja skipanin fyri okkara høvuðsvinnu? - Hvørjir eru fyrimunirnir, og hvørjir eru vansarnir, nú skipanin hevur gott hálvt ár

dagurin, sum mangir fótbóltsglaðir norðurlendingar hava bíðað eftir – nevniliga dagurin, har grannar okkara úr Íslandi skuldu spæla sín allarfyrsta dyst í einum HM-endaspæli. Teir vórðu tveittir fyri leyvurnar

andstøðuna. - Tekur tú okkum sum flokk, so haldi eg, at tað sæst aftur, at vit hava verið púra greið í okkara politikki. Eingin hevur ivast í, hvørja støðu vit hava havt, meðan hinir andstøðuflokkarnir í summum

er tað ikki frí fosturtøka í Føroyum... Tað er í veruleikanum heilt vitleyst, at hetta er støðan í okkara egna bakgarði, skrivar hon. Í dag fær hon svar í Ekstrablaðnum frá donsku tíðindakvinnuni Onnu Libak

so sum kravið er á almenna arbeiðsmarknaðinum, og sum kravið er á arbeiðsmarknaðinum generelt í okkara nærmastu grannalondum, skrivar Súni Selfoss og heldur á. - Men í Føroyum er hettar ein so stórur

kempa væl allan dystin á tamb, men at enda blíva vit sera móðar. Vit megna eiheldur at skora upp á okkara kjansir, men kortini eru vit nøgdar við dystin sum heild. Føroyski toppskjúttin vísir á, at tað merkist

verður hetta átakið við til at hækka støðið á venjingunum í feløgunum, ið síðani hevur við sær, at okkara yngru spælarar mennast enn meir. Tó eru vit greiðir yvir – sum við øllum nýggjum átøkum – so fer

klárt sjálvmál. Umframt at vit nú kunnu vænta at fáa bót fyri at reka hval inn ella út úr firðum okkara, so hevur Føroya Rættur staðfest, at vit volda hvalunum pínu. Og Sea Shepherd hevur fingið ein danskan

nógvan pening, ætlanin er at brúka til endamálið Í hesum sambandi vísir Bjørn Kalsø á, at tveir av okkara fremstu granskarum í serføroyskum náttúrubrigdum, Eyðfinn Magnussen, lektari á Fróðskaparsetrinum

eru, og sum vóru við til at byggja land og at leggja lunnar undir samfelagið, vit hava í dag. Øll okkara tilvera er grundað byggir á, og er tengd at tí, ið verður vunnið á havinum. Tí veit ongin so væl