Rishon, sum fegin vil hava Jan Allan í sín hóp. Eisini eitt superligafelag í Danmark vil fegið hava hendur á vágbinginum og hevur givið honum eitt tilboð, sum er galdandi frá 1/1-99. Hvat fyri eitt superligafelag

lág- og miðalinntøkum. Og seinast, men ikki minst, so er enn aðalmálið »arbeiði til allar vinnuførar hendur«. Fyri at røkka hesum málinum skal førast ein meira aktivur vinnupolitikkur, soleiðis at meira ráfiskur

vinnuliga samstarvinum. Spurningurin er um ikki føroyingar og grønlendingar aftur kunnu taka saman hendur og vera við til at menna vinnuna í Norðuratlantshavi. Nú vit fara inn í eina nýggja øld - og tað

av: tilfari, útstýri, skattakrónum av arbeiðslønum o.a. Harafturat gevur tað arbeiði til føroyskar hendur, samstundis sum stuðulin úr ALS verður minni til nøkur fólk í hálvtannað ár. Alt í alt kemur skipið

sum samgongan tykist at hava valt. ? Og vit skulu gera vart við, at fakfeløgini ætla ikki at sita hendur í favn um hesin fakfelagsfíggindaligi politikkur heldur fram, siga feløgini í brævinum til Landsstýrið

eina stóra tøkk uppiborna. Nógv er at fyrireika til eitt slíkt tiltak og gleðiligt er, at so nógvar hendur vildu hjálpa til. Uttan tykkum var eingin fólkafundur. Eisini eina tøkk til øll tey sum vóru á fundi

ikki parlamentarismuna, tá er spell at ikki ber til at taka aftur tað, sum teimum var litið upp í hendur. Betri hevði verið um eingin viðtikin lóg fór út um tingsins gátt, fyrr enn hon var lýst. Kanska

suðri og norði, so var tað ein løgin kensla sum løgtingsmaður, sum ein av hinum 24, ikki at kunna fáa hendur á hesa góðu bók.... ikki fyrr seinnapartin í dag, mánadagin tann 30. august, nú hon liggur í postinum

tinginum, at nýggja privata farleiðin ikki skuldi gøðast við almennum peningi. Føroysk leið á íslendskar hendur Heldur Skipafelagið upp at við at sigla til Skotlands 1. apríl, so óttast Jóannes Eidesgaard tó ikki

Hafnia. Skilligt var, at vit vóru nógv færri enn í 1978, og var tað tí, at fleiri vóru farin í Harrans hendur, og nøkur kundu ikki koma fyri sjúku. Hesa ferðina vóru tað Margreta Tórgarð, Hjørdis Ejde, sála