Hans Martin Andreassen, sum var umrøddur í Miðvikuni í samband við Stella Argus í 1957, tá ið hann misti fýra synir. Marin doyði í 1945 frá 11 børnum umframt tað, at hann var sjúkur sjálvur. Tá fór Helena
at nevna slíkt var strangt forboðið av trygdarorsøkum. Týskarar kundu jú havt lurtað eisini. Hann misti ikki telefonina, men tá Hans Jacob seinni skuldi fara at endurnýggja dokkpassið, sum var ein treyt
nýtt bát og húskallar hjá garðinum til bjargingina. Hetta kom til sak, sum langabbi vann. Afturfyri misti hann tískil garðin. Men fyri peningin hann vann, bygdi hann í tí, sum nú kallast Tróndargøta. Í [...] og abba. Men pápi bygdi uppi í Tvørgøtu. Men hann kom til skaða umborð á einum enskum trolara og misti inntøku í eitt heilt ár. Úrslitið av hesum var, at vit mistu húsini. Tá bleiv pápi eitt sindur trútin
illa. Bússan og kappin vóru fremst í gronini. Tá ein kom niður var farið aftur eftir. Fyrsta túrin misti eg 14 pund og var 14 dagar burtur. Lønin var 80 kr. um mánaðin + bonus, um nakað var til avlops. Tað
heldur, at AB var væl við í fyrra hálvleiki tá støðan var 1-0 til Suðringar, men í seinna hálvleiki misti AB fullkomuliga takið á dystinum. AB liggur seks stig undir niðurflytingarstrikuni, men Jobin Drangastein
heldur lata aðrar ganga undan og taka tungu tøkini. – Tað riggaði væl fyrstu 300 metrarnar, men so misti eg tolið og helt tað kennast væl at leggja meg fremst. Sjálvt um eg arbeiddi hart allan vegin, var
hetta royndi Jens seg á egnum beinum og tað gekk eisini. Feigdin vildi tó, at støðgur kom í. Jens misti ein son í ferðsluvanlukku og hetta rakti familjuna hart. Tey fluttu av Tvøroyri til Havnar. Lítið
hetta royndi Jens seg á egnum beinum og tað gekk eisini. Feigdin vildi tó, at støðgur kom í. Jens misti ein son í ferðsluvanlukku og hetta rakti familjuna hart. Tey fluttu av Tvøroyri til Havnar. Lítið
við sær. Men Jens Martin Knudsen bjargaði sera væl, og júst tann bjargingin gjørdi, at NSÍ einki misti, og at EB/Streymur einki fekk. EB/Streymur hevði horna, kontra kom á skotroyndina, bólturin støkk
Marni. Endin á søguni er so fyribils tann, at tónleikarin, sum helt skulu verða stjørna í eitt kvøld, misti gylta møguleikan, og han slapp at gjalda nakrar túsund krónur fyri tað.
