Hans David í Fagrastovu ein so óførur bakkamaður. Teir tóku bæði lunda og havhest og eisini annan fugl. Vit fingu landpart av fugli í mun til ta jørð, vit áttu. Tað sama var, táið teir fóru eftir eggum [...] systur mín Óluva giftist við Johan Zachariassen, og hann lá heima eitt summarið, fingu vit nógvan fugl. Gott ferðasamband Tað, eg kann minnast, hevur altíð verið hampuligt samband út í Hest við mjólkabáti

verið við til at skipa fyri útferðum hjá starvsfólkinum í Sparikassanum. Ein minnilig útferð var til Fugl­oyar, sum kann sigast at vera heimabeitið hjá Ingibjørg. Tey fóru í land á Hattarvík og gingu so eftir

forinden, i Nordisk Råd. Anno 2016 er dette et klart signal om, at uligheden skal holdes vedlige, at fuglen har fået rum, luft og gødning nok i det koloniale bur, skønt det er den samme danske Grundlov der

Og spurvarnir og dúgvurnar. Eitt sindur hugstoytt heldur tú kanska, at koma so langt og bara síggja fugl, sum tú kennir væl heimanífrá. Men tað er kanska einki løgið kortini. Tí hóast bæði kráka, spurvur

verður rópt. Okkurt er galið við flognum Eg veit, at tað nyttar ikki at øsa seg upp yvir ein skerdan fugl, sum í berari neyð roynir at fáa eitt sindur av uppdrift undir sínar skerdu veingir. Tí er gott at

var alt møguligt at selja, sum til dømis frukt. Eg plagdi viðhvørt at hjálpa Jens við at skrælla fugl og annað slíkt. Her kom nógv fólk inni, tað var ikki bert fyri at keypa. Her komu nógvir kendir havnarmenn

fristende eller lønnsomt i lengden. Fauna og flora på øya idag Som man skjønner har det vært nok av fugle- og dyrearter som har funnet livet verdt å leve på Jan Mayen. Heldigvis har tilstrekkelig antall av

Listaligi agin er enn greiðari í grafisku myndum hansara. Hann var tikin úr leikum at lýsa sjógv og fugl í linoleumsskurði. Tilfar, sum at síggja til, eru sera ymisk, men sum kortini runnu saman í hansara

Við abba á floti Janus minnist serliga eina ferð, hann fór á flot við abba sínum. Teir skuldu skjóta fugl, men høvdu gloymt glúpin eftir. Tískil mátti Janus rætta seg niður á sjógv eftir tí skotna fuglinum

naar. Række efter Række fredeligt efter hinanden, atter finder Fuglen den gamle Plet, naar den kommer tilbage om Vaaren, og de Aargamle Fugle, der endnu ikke er blevet Familiefædre, ligger trofast paa Havet [...] i Fjeldvæggene, der er der Liv, et Myldrende flagr­ende, skrigende, spillende Liv af Millioner af Fugle. Dér dukker de og fisker og slaas, der flagrer de som Fluer i Høst. Den tykke Lunde med sit røde Næb