kennist innilæst og ólagaligt, og skalt tú ørindi aðra staðni verður tú ofta noyddur at gista nátt. ? Sagt verður, at rutan gevur stórt undirskot, men tað er heilt vist, at undirskotið hevði verið minni, um
er ikki áhugaður at tosa við okkum, og at ætlanin er ikki at selja virkið, hóast teir mangan hava sagt tað øvugta. Tí gjørdu vit av, ikki at brúka meiri tíð og kreftir uppá tað, og hava sostatt slept
verða samráðingarnar? Vit skulu í fyrsta umfari vita, hvørjar loysnir føroyingar vilja hava. Eg havi sagt við Edmund Joensen. løgmann, at vit hava biðið um at leingja fyrningarfreistina fyri bankamálinum
føroysk viðurskifti verða viðgjørd og avgreidd á ein virðiligan og nøktandi hátt. Í sama skrivi verður sagt, hvørji tey føroysku áhugamálini eru, og loyvi eg mær orðarætt at endurgeva: »Føroysk áhugamál í hesum
tin burtur, og at bíða við at fara til samráðingar við stjórnina til aftaná valið. Hetta er sum sagt eitt stórt afturstig, men tað kunnu vit bert takka Edmundi Joensen fyri, sigur Jóannes Eidesgaard
eigur at lata seg gera, sleppa undan at mótsiga sær sjálvum, eins og tað eigur at verða próvfast, sum sagt verður. Vónandi tekur hvør einstakur hereftir øll neyðug stig til at fáa flokkin á beina kós aftur
Eidesgaard, Heini O. Heinesen og aðrir andstøðupolitikarar hava seinastu tvey árini ferð eftir ferð alment sagt frá, at teir onki álit høvdu á mær. Har var onki álit at missa. Um tað hevði eydnast Bjørn á Heygum
avgera, hvørji tvey skulu verða okkara umboð á Fólkatingi. Allir flokkar og øll valevni hava roynt at sagt sína søgu sum frægast, og nú er tað lagt í tykkara hendur, hvussu leikur víðari fer. Sjálvsagt er
fyri at fáa greiði á, um nakrar munur er á skýhæddini og sýninum í Havn og úti á Glyvursnesi. Ella sagt við øðrum orðum: Nú vil Býráðið hava tað at vita, svart uppá hvítt, hvussu stórur trupulleiki tað
vilja fáa fólk at hugsa. Teir vilja vísa á, hvussu skeivt tað er at benda skeivt. Teir vilja stutt sagt stimbra orðaskiftið um málsligar spurningar. Eg leggi mína teori fram fyri grannan. Hann físir og
