d Ovin Klein Olsen hevði nóg mikið at takast við hesa tíðina, sum leiðari av eini matstovu. - Her gekk eg og trúði, at lívið sum sum krógv-eigari skuldi vara við, heilt til eg ikki orkaði at tyggja smør

sindur, men hesaferð hevði eg kensluna av, at vit høvdu havt eina sera góða framførslu, og at alt gekk væl, sigur Jógvan Hansen. Hann syngur sangin Til Tín saman við ungu songkvinnuni Stefanía Svavarsdóttir

trillaði nógv, hóast eg slettis ikki fekk gingið. Eg minnist væl, hvussu eg vinglaði, og slaturin gekk millum fólk, at eg drakk so illa. Tey hildu meg snøgt sagt vera fulla, greiðir Petrina frá. Men long

eg fór í skúla. Dugdi enskt, áðrenn eg fór í skúla. Spældi nógv Playstation. Eg minnist, at eg ofta gekk og mól um kvøldarnar og hugdi upp í himmalin. Eg hevði tankar um alt, sum eg undraðist á, og so skrivaði

hálsfevndu hana og ynskti henni til lukku. Jógvan við Keldu var avbera stoltur av dótrini, og tosið gekk aftur og fram um valúrslitini aðrastaðni eisini. Jóannes Hansen, sum var viðmerkjari í sjónvarpinum

gleði meg mest at eta aftaná kappingin er liðug, eg havi verið á kostætlan í 12 vikur. Kostætlanin gekk út uppá at vit mest ótu kylling, grønnsakir, rískeks og líknandi mat. So eg gleði meg at eta okkurt

Bogi bað meg royna fyrst at súkkla 70 kilometrar, tí so kom eg í øllum førum aftur til Havnar, og tað gekk. So fór eg við til kappingina. Saðilin loysnaði Nú eru vit komin til lúku 24 á jólakalendaranum. Vit

víðkað til seks mánaðir, og áhugin var so stórur, at neyðugt var at skipa tvey skeið um árið. - So gekk tað bara slag í slag. Skeiðini vóru fult teknað hvørja ferð, og fólk mátti setast á bíðilista. Í dag

kundi ikki sita heima framman fyri telduna við einum telduforriti og klippa og seta saman upptøkur. Og gekk okkurt galið í upptøkunum, vart tú noyddur at byrja upptøkurnar av nýggjum, minnist Sakaris Stórá [...] . Men soleiðis hevur ikki altíð verið. Eina tíð vóru 13 ymsir biografar í Føroyum og føroyingurin gekk oftari í biograf enn allir skandinavar. Bara íslendingar gingu oftari í biograf enn vit. Men allar [...] at ein landbúnaðarstøð lat upp í 1950’unum í Kollafirði, men long tíð skuldi ganga til tað ynski gekk út. Helst skuffaður tók hann í 1959 á seg at standa fyri einum kampingplássi í Blokhus, kenda frí

synirnir fyri stuttum býttu um íbúð við foreldrini, ið ikki longur hava tørv á so stórari íbúð. Bo gekk í skúla 20 metrar frá úthurðini og í barnagarði nakrar metrar longri burturi, somu stovnar har teir