upprunaliga íløgan. Páll dylir ikki fyri, at hann avgjørt stuðlar vatnorkuútbygging, tá hon er gjørd við skili. Hon kostar nakað nógv í íløgu, men raksturin er bíligur. Tá ið íløgan er goldin, tá er vatnverk [...] Mikkelsen, sonur Malenu og Jógvan á Lækjuni í Syðrugøtu. Mamman var Anna Katrina f. Zachariassen. Hon var dóttir Frederikku og Óla Jákup í Jákupsstovu í Norðragøtu. Petur gjørdist lærari, og hann kom at [...] tvey ára millumbili í 1927, 1929, 1931, 1933, 1935 og 1937. Marjun doyði fyri nógvum árum síðani. Hon var rørlsutarnað, og tað var tiltikið, hvussu væl tey tóku sær av henni. Anfinn varð umrøddur í seinasta
halda hús við Jógvan Hansen Uppi á Rætt, seinni kallað Uppi á Trappuni, og her var hon til Jógvan doyði í 1925. Tá fer hon til dótrina Onnu Martinu og doyr í 1933, 71 ára gomul. Arnleyg og Tummas skrivaðu [...] var, og so var hann so fínur! Í 1880 giftist Óla Jákup við Onnu Sofíu úr Bartalstovu í Syðrugøtu. Hon var dóttir Skúla-Jógvan. Í 1881 fekk hann handilsbræv, bygdi sær sethús og handil á Bakkanum í Norðragøtu [...] og Anna Martina var 4 ára. Yngsta barnið var ikki føtt. Hetta var Olevina, uppkallað eftir pápanum. Hon giftist við Høgna Høgnesen bónda á Grundlendi í Oyndarfirði. Anna Martina giftist við Andreas Hansen
fjart frá tí lívi, hon hevur ætlað sær og ynskt sær, tá ið hon tók studentsprógv og saman við øðrum kvinnum skuldi trína inn á pallar, sum fyrr høvdu verið einans til menn. Men hon er ein persónligheit [...] Allarfyrst í bókini verður lisið úr bókini ”Eydnulandið”, og mammu frásøgumansins leingist heim. Hon er gomul, og lesarin hugsar, hevur henni altíð longst heim, endaði hennara burturferð ongantíð. Kapitlið [...] sonurin farin at savna tilfar um tey síðstu hundrað árini í Føroyum, og hann brúkar brøv og myndir, hon er eriin og sigur, at hann skrivar rættiligar bókmentir. Ein onnur frásøgusnild er, at lesa burtur
við seg sjálva, júst hvat hon ætlar sær at gera. Fyri fyrst hevur hon í øllum førum sett sær fyri at gera skúlagongdina lidna. Starvsvenjingin endar 1. februar, og so skal hon aftur til Århus. - Eg kundi [...] spurningar tú setir fram. Vil sleppa at gera mun Upplivingarnar, sum hon hevur fingið innan yrki higartil eru sjálvandi nógvar. M.a. tá hon og ein starvsfelagið í Sjónvarpinum sum einastu fjølmiðlafólk fingu [...] Einfalt kvinnuhatur og religøst hyklarí ger avrættanina av Jeanne (1412 ? 1431) til eitt martyrium, tá hon ofrar seg fyri Gudi og Føðilandið. Longu sum barn hoyrdi bóndadóttirin Jeanne (Jomfrúgvin frá Orleans)
við áhuga , og sum oftast eri eg púra samdur í teimum sjónarmiðum, sum hon førir fram alment. Men í leygardags Dimmuni 7.nov. fer hon undir eina viðgerð av fullveldisspurninginum, og spyr hvar andstøðan [...] at felags kongshús og -gjaldoyra eru at rokna sum sama støða, sum hon, ið valdar í USA, við felags forseta fyri amerikonsku statirnar, hon heldur ikki. Øll vita, at USA er at rokna sum eitt land, tá talan [...] menningarhjálp til fátækastu londini í heiminum heilar 10 milliardir 424 mill. netto, og tí heldur hon tað vera beinleiðis løgið, at framstandandi danskir politikkarar úr fleiri flokkum á fólkatingi hava
slíkum slag, at tær fella væl í oyra hjá lurtaranum. Um sendingin ikki ger tað, so tykist hon væl longri, enn hon í veruleikanum er. Tá ið útvarpið fór undir summarskrá sína fyrr í ár, kom eisini ein nýggj [...] rættiliga forkølað Ginna Midjord longu inni í útvarpsstovuni. Framman fyri sær hevur hon eina teldu, og á henni situr hon so og lesur allan teldupostin, sum er komin til sendingina. Ginna greiðir frá, at [...] Skúvoy eru klár. Ginna melur úti hjá teknikaranum fyri at vita, um røttu løgini eru klár, og so situr hon í heilum framman fyri telduskíggjanum. Tey bæði, Ginna og Hilmar Jan, hava eisini alla somlu tíðina
høgu fjøllunum rennur áin. Viðhvørt tykist hon at vera sovnað, deyð burtur á síni endaleysu ferð. Aðrar løtur er øðrvísi, tá hon rennur sum stríður streymur. Hon floymir yvir áarbakkan og tekur alt við sær [...] kunnu læra nakað av einfaldari filosofi. Mín áskoðan kann vera sonn, um hon ikki er sannleikin. Mín áskoðan tykist sonn, tá hon er sonn fyri mær. Er so fjøldin samd við mær, tykist mín áskoðan so mikið [...] fløt. Satt er, at so varð hildið, men hetta hevur ongantíð verið sannleikin um jørðina. Hon er í sniði og skapi, sum hon hevur verið. Út frá skriftini er eitt annað dømi væl kent. Tá Jesus á sinni varð førdur
høgu fjøllunum rennur áin. Viðhvørt tykist hon at vera sovnað, deyð burtur á síni endaleysu ferð. Aðrar løtur er øðrvísi, tá hon rennur sum stríður streymur. Hon floymir yvir áarbakkan og tekur alt við sær [...] kunnu læra nakað av einfaldari filosofi. Mín áskoðan kann vera sonn, um hon ikki er sannleikin. Mín áskoðan tykist sonn, tá hon er sonn fyri mær. Er so fjøldin samd við mær, tykist mín áskoðan so mikið [...] fløt. Satt er, at so varð hildið, men hetta hevur ongantíð verið sannleikin um jørðina. Hon er í sniði og skapi, sum hon hevur verið. Út frá skriftini er eitt annað dømi væl kent. Tá Jesus á sinni varð førdur
kvinnu, sum tosaði føroykst. Hon var sjúkrasystir og megnaði at steðga grátinum. Hon hevði kærleiksfulla og mjúka móðurrødd, og hon segði mær, at tey fóru ongan veg uttan meg. Hon fortaldi mær, at tey í flúgvarum [...] eitt sindur fjálturstungin, um vit høvdu sæð babba. Tað gekk ein løta, jú so sá hon hann svimja har úti. Og so vendi hon sær á og fór aftur í stólin at fáa nakrar sólstrálir afturat. Stóribeiggi, Jens [...] flúgvarum, sum vit hoyrdu, vóru onnur enn familjan hjá mær. Samstundis rætti hon mær skál við frukt. Eg minnist, hvussu forkunnugt og spennandi tað var at eta víndrúur og perur. Hetta uggaði meg, og eg
Rising Sun , stemmaði hon í við myrkari, klárari og holdligari rødd, men tað var bara so leingi, ið tónarnir vóru í lægra endanum á tónastiganum. Tá ið høgu tónarnir komu, sang hon hægstu og reinastu [...] komandi tíðum fyri at vita, hvussu langt á stjørnuhimlinum hon kann røkka. Men vónandi fáa vit møguleikan at hoyra tey nakrar ferðir enn, áðrenn hon fer longur út á stjørnubreytina. UM KONSERTINA Jóannes [...] við síni fantastisku rødd, ið spennir frá lægsta altinum til hægsta supranin. Sjálvt falsett sang hon heilt suverent. Men tað vóru ikki ymisku smálutirnir og tað, at Kristel hevði ræðið á støðuni,