fullveldið hjá landsstýrissamgonguni í sjálvstýrmálum! Undarligt, men tað tykist sum um fullveldisfólk mala uttan um hendan spurningin, sum hundur um heitan greit, og enn ikki okkara serfrøðingar hava boð upp
gera. Hon ragjørdi niðri í eskjuni og vildi skræða alt fyri sær. Hon leyp yvir á brúnna og fór at mala og dansa sín løgna rúmdardans. Yvir Heljareygað lá tann blái ísur, og himinin var heiður. Faðir dámdi [...] broytt. Fólk í bygdini søgdu, at hon var bara fongd við einum illum anda eftir at Sputnikk var farin at mala um jarðarknøttin. Hon var so prestatrúgv, at tað fór prestur at vinda úr henni. Niðri á Kamarinum
nógvar, sum tá genturnar vóru smáar. Tá vóru sjálvsagt fleiri. Eg haldi, tað er hugnaligt at ganga og mala og hyggja í handlar og kanska steðga á onkustaðni at fáa sær ein drekkamun ella ein kopp av kaffi
passaði eg børn og hús. Hóast eg ikki var á arbeiðsmarknaðinum og tjenti pening, fingu vit tað at mala runt kortini. Vit kláraðu okkum í hvussu er við tí, sum maðurin tjenti. Síðan Steinbjørn legðist uppi
høvdu væntað sær, so eru enn færri krónur at spræna út aftur í samfelagið til tess at fáa hjólini at mala aftur. Jú búskapurin er ávirkaður av koronasmittuni. Bæði í Føroyum og kring allan heimin. Men at
eisini Klingurstjørn í onkrari yrking hjá sær. TAÐ MÁLSLIGA: Í orðabókini hava vit orðið ”klingur”, at mala í klingur. Har er eisini orðið ”klingurleittur” (rundleittur). Á ARGJUM: Útvarpið tosaði ein dagin
Men hvussu er? Skal eg ikki bjóða tykkum ein veruligan kopp av kaffi?, spyr Johan, og fer í holt við mala nakrar óvanliga vælangandi kaffibønir. Meðan hann stákast, greiðir hann frá, at tað er ein serliga
Hann sigur, at hetta er hansara egna meining. Men hann staðfestir samstundis, at skal eitt samfelag mala runt, má onkur rinda rokningarnar. Hinvegin heldur hann, at sum støðan er nú, veksa útreiðslurnar
fimm valevnunum, sum eru uppstillaði til bispavalið, blívur spurningurin um tað eina valevnið við at mala í høvdinum á mær. Tað er Bergur Debes Joensen. Er hann skikkaður til at gerast komandi bispur í Føroyum
aftur og fram. Men tað, sum drívur alt verkið er fiskiskapurin, eins og vatnið sum fær mylnuhjólið at mala. Tankin um at gera eitt perpetuum mobile – eitt ævinligt gonguverk – burtur úr hesum, er ikki so fjarur